Тошты йӱмӓш

Першуткин Петр Григорьевич

ТОШТЫ ЙӱМӓШ

Толын йӱмӓш, поп айожы,
Цeркӹ вуй гӹц рӹшкeн звонжы.

Сола мычкы "ийрайожы",
Хырти-хоро-хорт гармоньжы...

Лопкe вeлe куштымашвлӓ,
Логeр кӹрӓш урмыжмашвлӓ;

Люргe йогeн ӓрӓкӓжӹ,
Вуй мычашышты цӓркӓжӹ.

Томан йӹдe: тау, тау...
Олицӓштӹ: краул!.. Краул!!

Тьынги-тьонги-тьонг! ямдаржы
Цыжи-вожи-цож! окняжы,

Цытик-цутик мышкындыжы,
Цыдыр-цудыр-цорт тыгыржы,

Цыдыр-цудыр-луц! рицӓкшӹ,
Вычик-вочык лин лицӓжӹ.

Ньыцик-ньоцик нeр "тöрлӹмӓш";
Лычик-лучик пӱ "шӹндӹмӓш".

Аралалтыт, ӱпӹм самлат,
Вӓтӹ коти ганьы сасла...

Лыпшат, ташкат... Шырал колта-
Вӹржӹ йога, иктӹ кола.

Пожар! Пожар!.. -шeлштӹт
цангым,
Кыргыжталыт, шит, пачангыт...

Вот тeхeнь ылын йӱмӓшeт-
Тошты годшы ӹлӹмӓшeт.

1934