სარკე!
სარკე რექ ვარ სარკო...
ინვოჯინექ დო ფირქეფს მეუღუქუ სოდგარენი -- შხვადო.
გურს მიხარენდ ამარდეშა...
ონდო ახალ ვორდი -- ნერიანი ართო.
მარა ასე, ენვოჯინექ...გურიჭვილო...
ეგებ სარკეშ ნამთინ კუნთხუს, სოთინ ბძირე...
ვარა ჩქიმი ბაღანობა, ვარდა ეგებ -- ახალობაშ ლანდი.
ოშინერო დუვორთინე... მარა სოთინ ვამოძირუ მა, სარკექუ, ჩქიმი დუდიშ მანგი...
-- სოიღ სარკე?!
სი გოკითხუქ -- ჩქიმ თოლეფიშ სინთე?
ვარა სო მიკანარგუსე?-- ჩქიმი ერთი-მორთი.
მირე თევრე მიჯინენი? შურო ვემებხვადი! ...
ვარდა კინოხ მუჭო მიყორდი, სქანდა მემღუდ დუდი.
ასე დინგოჯინექ... დუმოფრჩინე გვალო.
გურმულირი იჯინენი მა ვორექ დო ვარ... სი?!
-- მა, თაშ ფიფრქე, თენა სი რექ!
გუმანჭყორი ალბათ...
მემიჩქუნდა გურსუ თაში მიკიჭკომუ, მანჯარენქ დო
თაში გოკო, მანგიორი მიგე!