Biblia/Vetule Testamento/Psalmos/Psalmos 129

Psalmos

edit

129. Desde mi infantia mi inimicos me persequeva

edit
Le psalmista pete a Deo de proteger le ab le peccato e ab le machinationes de peccatores.

1Un cantico del pelegrinos ascendente a Jerusalem. “Desde mi infantia mi inimicos me persequeva”. Que tote Israel repete: 2“Desde mi infantia mi inimicos me persequeva, ma illes nunquam poteva disfacer me. 3Mi dorso es coperite de cicatrices como si un agricultor habeva ibi arate longe sulcos. 14Ma le Senior es bon: ille ha excidite le cordas per le quales le impios me ligava. 5Que totes qui odia Jerusalem[1] se retrahe avergoniate e disfacite. 6Que illes sia inutile como herba super tectos, que se sicca mesmo ante que on on lo extrahe, 7ignorate per le recoltatores[2], dispreciate per le ligatores[3]. 8E que tote illes qui transi non pronuncia iste benediction: “Que le Senior vos bendedice; nos vos benedice in le nomine del Senior”.

Notas

edit
  1. O “Sion”.
  2. O “illo non pote impler le manos del recoltatores”.
  3. O “le gremios de qui lo collige”.