Biblia/Vetule Testamento/Psalmos/Psalmos 62

Psalmos

edit

62. Quietemente mi anima attende Deo

edit

Le psalmista exprime su firme fiducia in le justitia de Deo e in su habilitate de proteger su populo.

1Pro le magistro del choro. secundo Jeduthun: un psalmo de David. Quietemente mi anima attende Deo, quia solmente ab ille veni mi liberation[1]. 2Solmente ille es mi protector e mi liberator. Ille es mi refugio: io non me lassara perturbar. 3Quanto longemente ancora vos menaciara un homine como io? Vos omnes es assassinos, tanto periculose quanto un pariete inclinate preste a collaber o quanto un palissada instabile. 4Illes passa tote lor tempore in planar[2] quomodo facer me cader ab mi position elevate. Illes ama deciper. Illes pronuncia benedictiones con lor ores solmente, ma in lor cordes illes maledice. [Interludio]

5Quietemente mi anima attende Deo, quia solmente ille me da sperantia[3]. 6Solmente ille es mi protector e liberator. Ille es mi refugio: nihil me dara causa de trepidation. 7Mi liberation e honor proveni solmente de Deo; Deo es mi forte protector e mi refugio. 8Oh vos, congregation del populo, semper confide in ille! Effunde coram ille vostre cordes, quia Deo es nostre refugio [Interludio] !

9Le humanos, filios de Adam, es tanto van quanto sufflos de vento; on non pote confider se in illes. Quando illes es pesate in le balancia, tote illes insimul es plus legier que aere. 10Non confide in quid vos pote consequer per le violentia[4]; non pone vostre sperantia in le rapina. Si vostre prosperitate augmenta, que vostre cordes non se attacca a illo. 11Deo ha parlate un vice clarmente; duo vices ille diceva lo que io audiva: le potestate pertine a Deo. 12Le misericordia alsi te pertine, quia tu rende a omnes juxta lor obras.

Notas

edit
  1. O “salvation”, “victoria”.
  2. O “cogitar”.
  3. O “patientia”.
  4. O “oppression”.