please do not remove empty parameters (see the template documentation).
Mout de lettro
by Pèire Godolin


Mout de lettro

      
Aprep abe toutis les dits
Dins un boun peis enprigoundits,
É mes en fourmo la cougeto
Dan le brabe chuc de souqueto,
Andemelé, Cucois é jou,
Toutis tres prens de bél'humou,
Nous ajagueguen d'uno rimo,
Sense la passa jouts la limo.

Aroba ça, commencéc un,
Se le Careme es importun
A Paris tant coumo à Toulouso,
A qui la Garono aboundouso,
Fournis le gros é gras Barbéu,
Estatjan des locs sens apéu,
Le Grouignaut ple, la grosso Carpo,
Oun fa boun pausa touto l'arpo,
La Siéjo, le Cabede bél
La Pércho, le Coula noubél,
Dan la Troüeto deliciouso
É la Lampreso carestiouso,
Nou counti pas ço que souben
De la Mar de Narbouno ben,
Coumo le Turbot, la Daurado,
La Solo, le Loup, la Rajado,
Ni ço qu'abén à tout perpaus,
Le coumpanatge des Poussclaus.

Ai, ça dissec Cucois alaro,
En pintan de doulou sa caro,
Fouresso Moussur tal aci,
Que te tirario de souci,
É nous joüyron en persouno
De sa presenço bélo é bouno.
Plagues à Dius aro metis
Que qualque Peyssounié partis,
Per li pourta ladito biando
Dins la grand bilo francimando.

Moussur, açi, dissegui jou,
Que per bous rejoüy milhou,
Le Treginié de Roüan bous porto
Mareyo de quad'uno sorto,
Qu'aco dounc éro superflu
De manda quicom de coumu.
B'es néssi, ça ban élis dire,
De pensa que l'on ly desire
Sounque de ço que per assi
Nous tenén per un boun boussi.
Que s'el a tout coumo tu dises,
É que s'en fasso les pots lises,
Nous n'entendén pas estrefa
Que gran be nou li posco fa;
Soulomen boulen que counesco
Que dins le desir de la pesco
Fourran uno declaraciu
De nostro sancero affecciu.
Bous é jou dit, amay au quiti,
En pactes, almens s'au meriti,
Qu'yeu m'y barrejaré tabe
Per de ma part li fa sabe
La bouno embejo que nouyrissi
D'estre toutjour à soun serbici,
É diré qu'abén imitat
Les Pérsos de l'antiquitat,
Qu'en farcin brabomen la panço
Budaon un fayt d'impourtanço.
Car, Moussur, nous aus n'abén pas,
Ny de plus impourtans afas,
Ny causo de que fazan glorio
May que de bous ab'en memorio:
Ço que fa que parlan de bous
Al mitan des boucis millous.
Asso dounc per humou bous mandon,
É per debe se recoumandon,
Tres que desiron bous serbi,
Sens'autromen se descrubi.

Aquesto letro de boutado,
D'aci (beléu) fourec pourtado,
Laforo, l'an quin que se sio,
Quand la sasou rebestisio
La souco de mesos noubélos,
La pradario de pimpanélos,
L'albre de frut é de raméls,
É le seillou de caraméls.
Le jour que tres Drolles amasso,
Baysaon doussomen la tasso;
L'houro que sul bentre sadoul
Nous aurion cruscat un pesoul.