Page:Leabharsgeulaigh00hyde.djvu/139

This page has not been proofread.

125

“Ní ’l eólas agam air an mbealaċ,” ar sé. Coṁ luaṫ agus laḃair sé an focal do ṡín an corpán an láṁ ċlé (do ḃí fáisgṫe air a ṁuinéul) amaċ go h-obann, agus ċong- ḃaiġ sé í roiṁe ’gá ṫaisbéant dó an ḃealaiġ buḋ ċóir dó leanaṁaint. Lean Taḋg an bóṫar, ’sa ’mbealaċ a raiḃ na meura sínte, agus cuaiḋ sé amaċ as an g-Cill. Fuair sé é féin air an tsean-ḃóṫar cnapaċ cloċaċ agus ṡeas sé arís gan ḟios dó cia an taoḃ buḋ ċóir dó ṫionntóġ. Ṡín an corpán a láṁ ṫana amaċ arís, agus ṫaisbéan sé ḋó an bóṫar eile, naċ dtáinig sé suas nuair ḃí sé ag tarraing ċum an t-sean-ṫeampoill. Ċuaiḋ Taḋg air aġaiḋ annsa’ mbóṫar sin, agus ċoṁ minic agus ṫigeaḋ sé go h-áit ann a raiḃ bóṫar no cosán buailte air an mbóṫar ann a raiḃ sé ag siuḃal, do ṡíneaḋ an corpán a láṁ amaċ arís ag taisbéant an ḃealaiġ ċirt dó. B’iomḋa crosḃóṫar do ionntaiġ sé, agus b’iomḋa bóiṫrín cam do ṡiuḃail sé, no go ḃfacaiḋ sé sean-roilig uaiḋ, air deire, air ṫaoiḃ an ḃóṫair. Ḃí rud innti, ċosṁúil le teampoll no teaċ mór briste síos, aċt ní raiḃ aon t-séipeul ’ná teampoll ann. D’ḟáisg an corpán go teann é, agus stad Taḋg. Duḃairt an corpán ann a ċluais