Page:Renert oder de Fuuss am Frack an a Ma'nsgrësst.djvu/81

- 66 -

Vun allen, déi hei ëm iech
Beim Troun am Wee mir stinn,
Sou trei, Dir wësst, Här Kinnek,
Ass keen, wéi ech iech sinn.

Wat ass et, kënnt e Falschen
Mat enger Klo géint mech?
Ech bleiwe stëll an denken:
De Kinnek kennt jo dech.

Haalt stëll, sot du de Kinnek,
Iert Schwätzen déngt iech naischt,
Denkt uen den aarme Kueder,
Um Bier seng éimeg Faischt!

Erlaabt, sot Fuuss, Här Kinnek!
Dem Bier ass recht geschitt.
Wien d'Beie leckt, wat wonnesch,
Wann dien en Aangel kritt?

De Féischter ass de Mann net,
Die sech bestiele léisst;
Ech son och nu wuel selwer,
E gouf ze haart gebéisst.

Ech wollt e jo bekäschten,
Mä hie wollt Hunneg hunn.
Ech hunn em dees gewisen:
Do ass mäin Dank dervun.

Dem Kueder wollt ech Hunneg,
Ech wollt em Bire ginn.
Hie mouch de spatze Mëndchen:
Et misst eng Maische sinn.