45 Dak, gæid dušše bæggemen læm gullam, vierasak,
buorranaddek munji. 5 Mosesg. 33, 29.
46 Amas olbmuk golnnek ja doargastedin vulggek ladninæsek erit.
47 Hærra ælla, ja maidnujuvvum læ muo bafte, ja aleduvvum læ muo bæsstem Ibmel,
48 dat Ibmel, gutte munji mavso adda, ja olbmuid
muo vuollai naggi. Sal. 47, 4.
49 Son muo bæssta vaššalaǯaidam gieđast, vuosstaičuoǯǯoidam bagjel don aledak muo, vækkavaldalaš olbmu gieđast gajok don muo.
50 Damditti maidnot aigom du bakeni gaskast, hærračam,
ja gittoslavllagid lavllot aigom du nammi. Rom. 15, 9.
51 Stuoresen son dakka su gonagasas besstujume
ja armogasvuođa son dakka su vuiddujuvvum vuosstai,
David ja su siebman vuosstai aǥalas aiggai. 2 Sam. 7, 12–16.
19. Salma.
David duođašt, atte albme, nabmalassi bæivaš, hæitekættai læ Ibmel gudne almotægje obba ædnam mietta, mi sistes adna loppadusa evangelium gulatus birra obba ædnam mietta (Rom. 10, 19), 2–7; sardno maida Ibmel laǥa hærvasvuođa ja vægalaš duogjom, 8–12; ja bivdda andagassi ja besstujume suddost ja armo sikke jurdašet ja sardnot Ibmel miela mield, 13–15.
1 Lavllomoapatægjai; David salma.
2 Almek sardnuk Ibmel gudne, ja lebbijuvvum nanasvuotta
almota su gieđai daǥo. Sal. 8, 2. 4. Rom. 1, 20.
3 Nubbe bæivve saǥaid sardno ollorak nubbai, ja nubbe igja dieđo cælkka nubbai.
4 I læk sardnom, ige læk sadne, ige sin jedna gullujuvu.
5 Obba ædnam mietta manna dai[1] mittobadde, ja ædnam ravdaidi sin sanek, bæivači son bigjam læ goađe dai ala.
- ↑ Almi. Rom. 10, 18.
