Stanças sobre la mòrt dau General Foy
| Stanças sobre la mòrt dau General Foy by |
| poèma escriut per la mòrt de Maximilien Sébastien Foy, òme politic francés anti-monarquista. |
Dins mon verdèir una paubra tortarèla
Plengèt son sòrt.
Iu l'escotave : ausissèi una novèla
Quo-èra una mòrt !
Ailàs ? z-ai dit, qu'es quo dònc dins la tèrra5
Qu'es descendut ?
Ailàs ! z-a dit un grand òme de guèrra
Que z-èm perdut !!!
Le z-èm perdut ! qu'aquel còp m'es sensible
Dins le coret;10
Ne mangèt pus despuèi 'quel jorn tarrible,
Ne'n perirai.
Quo-èra una guerrèir qu'an mai de vint campanhas,
Begut son sang;
Qu'aviá passat ribèiras 'bei montanhas15
La mer autant.
Un biau parlur que davant la tribuna
Teniá los dreits
Daus païsans e de la demei auna
De tot obrèir20
A se pensar que fasiá tant gloera
De nòstre ben,
Qu'aviá tant fait, tant dit, dins son Armoera
i-Aul n'aviá ren.
De Belizaire quo-es ben le grand imatge25
De paubretat,
E de Baiard daus quartèir dau coratge,
Fai veritat.
Le rossinhòl, quand bada la corniòla,
Ren de pus biau :30
Tau z-èra Foy, quand preniá la paraula,
Tau Mirabeau.
Un compliment per 'quel grand personatge
z-Es reservat,
Triste iu segrai, per trobar 'quel biau gatge,35
'Quel bòrd lievat
Après le freid alòr que la verdura,
Embei las flors,
D'un biau mantèl envorpan la natura
Tot a l'entorn;40
Culhirai pas dins le riche pertèrra
Le lis que pren,
Ni la narcissa estadida en sa glòira
Que meurt sus pès.
Mas si trobave una aimabla immortèla,45
Un laurièr vèrd;
Quauque pompon, la grenada fidèla
Quau bravar l'aer.
D'aquelas flors teissariá una corona.
Foy, lèva-te;50
'Quí le boquet qu'un Auvernhat de dona
De bona fe;
Iu me'n 'niriá dins le bòsc solitari,
E per 'quel prat,
Cherchar 'quel Dieu, 'quel blondenc volontari,55
D'èime siuprat,
Benliau son fuòc eschandriá ma tèsta
Coma un fogèir :
Iu tirariá benliau de ma museta
'Quel aer bergèir :60
Ailàs! Ailàs! iu z-ai perdut ma garda!
Anhèls veluts;
Biala, biala d'un sostien z-ai fait parta,
Foy n'i z-es pus.
Fariá purar 'tas las nimfas umidas65
Dau riu charmant;
L'ecò 'niriá per las còstas rapidas
Ne'n faire autant.
Benliau le vent tot dau lòng de la Seina
z-O bofariá;70
Benliau, après la citat paresiana
Ne'n parlariá.
Foy, brave Foy, receba 'quel omatge
D'un Auvernhat,
Que te parla d'un indinhe lingatge,75
D'un cuer manhac :
Vuèlhon los ciaus recèbre ta granda ama,
Mas los Francés
Te puraràn jusca darrèira larma
D'un grand regret.80