Žołma
nadpis | Žołma |
---|---|
awtor | Handrij Dučman |
lěto | |
žórło | [1] |
licenca | public domain |
nota | stary prawopis |
Žołma zrudnje, zrudnje pluskotuje,
kwětne hona dyrbi pisane
wopušćić a łuki zelene –
žałosć swoju tehdy žołma rozdychuje.
Ze šukotom struchłym zastonuje
bož’mje honam lubym poslednje.
Hdźež so šěri morjo sywojte –
dale puć će žadosć mócnje hnuje.
Runje tak ze želom stysknym, nahłym
žołmi we wutrobje požadosć,
z wosudom pak dyrbi z hórkim, krawym
zhinyć, hdźež bě wboha porodźena;
z bolom puć tak wjedźe w dalokosć:
W row ma lubosć byći donjesena.