БАДГЎЙ [бад.. + ф. ^jZ - гапирувчи] 1 Ёмон сўзлар айтиб юрувчи, ғийбатчи, иғво-гар. Шу бадгўй, борларни кўролмайдиган, йўқларга беролмайдиган оч арвоҳ-а! Зиёли эмас, миллатга зиёнли чаён. К. Яшин, Ҳамза.
2 шв. Тили заҳар. Бадгўй хотин.
ЎТИЛ/БАДГЎЙ
Oʻzbek tilining izohli lugʻati ← БАДГУМОНЛИК БАДЖАҲЛ →