БАҲАРНАВ [ба.. + jjt — ҳар қандай + а. ^ўл — усул, йўл, восита] рвш. 1 Ҳар қалай, дуруст, ҳар ҳолда, бир навъи. Катта одам-нинг, ҳадеб суриштира бермай, ўз ҳолича юр-гани ҳам баҳарнав экан. С. Анорбоев, Оқсой. Чойхоначи Мирзо бувага кўмаклашиб, сув ташиб юрганиям баҳарнав экан. Ў. Ҳошимов, Қалбингга қулоқ сол. Қўшалоқ ўғлининг ет-тиси куни бутунлай овози чиқмай қолди. Сочини юлиб йиғлаганиям баҳарнав экан. Ў. Ҳошимов, Икки эшик ораси.
2 Қандай қилиб бўлмасин, қандай қилиб бўлса ҳам, амаллаб. Баҳарнав, шу эҳтимолни хоннинг қулоғига еткизсак бас-да, Калоншоҳ. А. Қодирий, Меҳробдан чаён.