БЕНАРВОН [бе.. + нарвон] Нарвой қўй-масдан, нарвонсиз.
Юлдузни бенарвон урадиган Ўтакетган олғир. У юлдузни бенарвон уриб, ҳатто ойга човут соладиган устаси фаранглардан. «Муштум». Мадбархон Раҳмонова ҳам мўмай даромад борасида юлдузни бенарвон уради-ганлардан. «Муштум».