БЕТАРАФ [бе.. + тараф] Ҳеч қайси томонга, гуруҳга ён босмайдиган, қушил-майдиган; холис. Бетараф мамшкапыар. н Уч киши бетараф қолди. «Шарқ юлдузи».
Бетараф зона Ҳеч кимга қарашли бўлмаган ҳудуд.
ЎТИЛ/БЕТАРАФ
Oʻzbek tilining izohli lugʻati ← БЕТАМИЗЛИК БЕТАРАФЛИК →