* * *
Голүмең бакчасында дулашалым, идәлем сәйран;
Сәгадәт-бәхтемезгә калсын инсе, җинниләр хәйран.
Татарлар рәфгате, шаны сикез кат күкләрә китсен;
Әбәд-сәрмәд бу милләтне Ходаем бәхтияр итсен!
Борынгы уйкуларны дөшенүбән улалым надим;
Тәрәкъкый вә тәгали юлларына улалым кадим.
Бәһаим дәфтәренә язмасынлар безне дәүләтләр;
Тәхәррек итмәлиез, күстәреб хасләт вә сауләтләр.
Хәятны дәгъва итсәк, мөддәгани идәлем исбат;
Дәлилләр күстәреб, бу кяинати идәлем искят.
Җиһанда болгарың вар улдыгына канигъ улсынлар;
Безем парлак бәхеткә гыйбтачы һәм тамигъ улсынлар.
Тырышып, идәлем журналларың әмсалени тәксир;
Җәһаләт вә наданлык ардусыны идәлем тәксир.
Гәзитең дөрлү әнвагы күбәйсен көн бә көн кат-кат;
Мәгариф мәйданында без, татарлар, уйнаталым ат.
Җәридә файдасы чукча мөҗәррәбдер бу галәмчә;
Мәгыйшәт идәлем дөньяда адәм ибне адәмчә.
Голүмлә дөньяи дотды япун, нәмсә, французлар;
Җәһаләт гафләтилә йоклаганмызлар без аңсызлар.
Шөкер улсын, уянып тордылар әүлядләре гасрың;
Безез әсхабе, әүляде бу гасры мәгърифәт касрың.
Сарылды милләтең яшь каһраманлары каләмләргә:
Мәхәл вармы борынгыдай хәзән, хәсрәт, әләмләргә?
Хәзерге әдәби телдә
* * *
Гыйлемнәр бакчасында күңел ачып йөрик;
Бәхетебезгә кешеләр дә, җеннәр дә калсын хәйран.
Татарларның бөеклеге, даны сигез кат күкләргә китсен;
Мәңге, һәрвакыт бу милләтне Ходаем бәхетле итсен!
Элек йоклап үткәргәнебезне уйлыйк та үкеник;
Алгарыш һәм күтәрелеш юлларына атлап үтик.
Безне дәүләтләр «хайван» дип белмәсеннәр;
Кыю һәм батыр рәвештә алга хәрәкәт итик.
Теләсәк яшәргә, дәгъвабызны исбат итик;
Дәлилләр китереп, бу галәмне сүздән туктатыйк.
Дөньяда болгарлар әле дә бар икәненә ышансыннар;
Якты бәхетебезгә көнләшсен һәм үзләре дә омтылсыннар.
Тырышып, журналларның төрләрен күбәйтә башлыйк;
Кирелек, наданлык гаскәрен җиңеп, сындырып ташлыйк.
Газеталар, журналларны көннән-көнгә кат-кат күбәйтик;
Мәгариф мәйданында без, татарлар, ат уйнатыйк.
Газетаның файдасы кат-кат сыналган ич дөньяда;
Без дә адәм угълы – адәмчә тормыш итик дөньяда.
Гыйлем белән дөньяны кулда тотты япон, немец, француз;
Без, аңсызлар, наданлык аркасында йоклап калганбыз.
Шөкер булсын, гасырыбызның яшьләре уянып тордылар;
Без – бу мәгърифәт гасыры сараеның ияләре һәм балалары.
Милләтнең яшь каһарманнары каләмгә сарылды:
Элеккечә кайгы-хәсрәт, ачынуларга хәзер урын бармы?
