“Ир уртаһы-ике утыҙ”,
“Алтмышта- аҡыл алтын”-
Ошо тапҡыр мәҡәлдәрен
Юҡҡа әйтмәгән халҡым.
Беләктәрең - көс-ғәйрәтле,
Күҙҙәреңдең уты бар,
Йөрәгеңдә дәртең тулы,
Йорт-ҡураңдың ҡото бар,
(Тимәк, әле хутың бар!)
Аҡһаҡал тип ололауҙар
Хөрмәт бит ул, факт түгел,
Сикәләрең салланһа ла,
Һин бит әле ҡарт түгел!
(Ҡартаямы ни күңел!)
Халҡың өсөн бағышланған
Ғүмерең- оло хеҙмәт.
Бөгөнгө ошо тантана
Хеҙмәтең өсөн хөрмәт.
Йәшә әле дәрт-дарманлы,
Ҡанаттарың пар булһын!
Һин урамдан үткән саҡта
Киң урамдар тар булһын!
