Күңелдәге төйөн,
Хәс бер тейен,
Һикереп-һикереп уйнай күкрәктә.
Хаталарым, һеҙ, саф хаталарым,
Хафаларым ята йөрәктә.
Үҙ-үҙемә тағы йомоламын.
Тағы йотам ҡайнар һауаны.
Мин түгелме инем ихлас бер йән,
Берҡатлының иң-иң ауаны?!
Башында ҡар ятҡан тауҙай ҡырыҫ –
Сағыулыҡтан күҙҙәр ҡамаша! –
Һис бер өнһөҙ, ғәмһеҙ, мәрхәмәтһеҙ
Үҙ хатамды ҡылам тамаша.
