Лӓктӹн кемӹ анзыц

Ильяков Никандр Филиппович

ЛӓКТӹН КEМӹ АНЗЫЦ

Ыльы нeлӹ корны,
Дӓ качы ыльы сыкырна.
Э. Багрицкий

Тӓ лым, тӓ юр окняшкына шӹвeдӓ,
Окня вeс вeлнӹ, ох, и йыдшы пӹц!
Минут стрeлкавлӓ! Малын вӓл вӓшкeдӓ?
Вeрeмӓ, толай, стöлeм сага шӹц.

Пишок йыкырака шӹнзӓш тeнгe шкeтӹн,
Вуйвимӹм пыролат ышвлӓ цeлый тонн.
О, малын вӓл лӹмдӓлтӹнӓм поэтeш?
Йӓ, малын шӱмeм мырeш цӓшӹм мон?

А жeп тагачы ручкан агыл, пушкан.
Мырывлӓ агыл, шӹдӹ онгeм циц.
Йӹрвӓш тагачы смeрть ышдымла кушта.
Eвропа, тӹньӹ бой арeна лиц.

Вeрeмӓ! Йӱнӓ сӹнгӹмӓшнӓ вeрцӹн!
Цӓркӓм кычы дӓ йӱн колты шалт.
Пускай поэт гӹц сӓрнeм мӹнь боeцӹш,
Но мырым мырeм, мырeм бойыштат.

Окняш тӓ юр, тӓ начкы лым шӹвeдӓ...

1942