Ош гу
Коркӧ ме мӧдӧдчи вӧрӧ кык понйӧн. Ӧтиыс кычи на вӧлі.
Муна гажа тільӧд. Сёнлань лэдзӧ. Кычиӧй мыйкӧ ёна кутіс увтчыны. Мӧдыслӧн шы оз кыв. Локті — мыльк бокын увтчӧ. Мылькйыс ӧтарӧдыс гӧпта кодь, лымйыс быттьӧ вижӧдыштӧма. Тайӧ тай эськӧ зэв буртор да... мӧвпала. Час жӧ, мися, видла... Дерт ӧд, ош гу. Водзвыв видзӧдала пышъян ордым, мед эськӧ ӧдйӧджык позис исковтны. Койбеддьӧн тойышті да кыдзи тай амнитас! Юрыс ставнас мыччысьліс: дзик сэн ий вӧлӧма. Ӧдйӧ тай ме шунькниті! Кычи кытчӧкӧ горзігтырйи мӧдарӧ гӧнитіс.
Мисьтӧм ӧд аслас чужӧмыс! Сэк ме сідз сэсся ий коли. Коркӧ бӧрас нин кыйим.
|
This work was published before January 1, 1929, and is in the public domain worldwide because the author died at least 100 years ago. |