Сөөгүмнүң кударалы (Моңгуш Буян-Бадыргы)

Сөөгүмнүң кударалы

Өлүрүкчү кызыл тыным үзүп каарга,
Өрү көк дээр ол-ла хевээр харап артар,
Өндүр Дөге ол-ла хевээр бедип турар,
Өдүректер мугулдурга салдап ойнаар.

Уулган мөчүм бир-ле черге хөмдүрүп каар,
Улуг-Хемим ол-ла хевээр чалгып артар,
Уян хөөннүг дуңмам уруг ыглап артар,
Уруг-дарыым кызагдалга түреп артар.

Хүннээректиг деспек черге чыдыксаан мен,
Күчүүргектер чүрээмдиве дааштап адар.
Хүрең чечек чыдынымдан частып үнер,
Күжүр чонум сымыранып мени сактыр.

Сөөлгү хүнүм Кызыл-Тайга бажын ажар,
Сөөгүм ирэээш, довурак бооп эстип калыр.
Кызыл үгү дүне када коргуп эдер,
Кыйыг черниң хаялары мени кый дээр.

1932

---

Ушта бижээн ному: Моңгуш Кенин-Лопсаң. Буян-Бадыргы. Ийи томнуг роман-эссе. — Кызыл.: "Новости Тувы", 2000 чыл, 544 арыныг, фоточуруктарлыг".