Тшыкӧдчысь баба

by Попов Фёдор Васильевич

Сулалӧ вӧр дорын
Туй бокын, лым пиын
Ичӧтик керка.
Некод оз видлывлы,
Некод оз волывлы
Вӧлӧсьтысь сэтчӧ.
Шуӧны вӧлӧсьтын:
Олӧ пӧ сэтӧні
Тшыкӧдчысь баба.
Кӧть кутшӧм морт мунас
Лунын-ӧ, войын-ӧ, —
«Козинтӧ вайин?» —
Тшыкӧдчысь юалас.
Нинӧм кӧ оз сетны,
Кӧинӧ пӧртас.
«Нэм чӧжыд кутан тэ
Сьӧд вӧрын вурзавны,
Горттӧ он аддзыв...»
Вот ӧти керкаын
Матысса вӧлӧсьтын
Лӧсьӧдчӧ свадьба.
Тэчӧны козинъяс, —
Быдтор мый вермӧны:
Сёян да юан,
Быдсяма паськӧмсӧ.
Кӧсйӧны петны нин, —
Ӧдзӧсӧд корысь.
Нянь сылы сетісны.
Сійӧ пыр сулалӧ,
Видзӧдӧ, кывзӧ,
Сэсся и юалӧ:
«Кодлы нӧ сӧвтанныд
Та мында козинсӧ?»
«Тшыкӧдчысь бабалы», —
Шуисны корысьлы:
«Муннысӧ оз лэдз
Козинтӧ сеттӧгыд.
Лэдзас кӧ, тшыкӧдас,
Кӧинӧ пӧртас». —
«Менӧ кӧ нуанныд
Свадьбаад дружкаӧ, —
Нинӧм оз ковмы», —
Корысь морт вӧзйысьӧ.
«Мынам кӧ козинтӧг,
Позьӧ, дерт, нуны».
Сӧлісны додьясӧ,
Мунісны гӧньӧчӧн...
Мыччысис керка.
Воисны дінӧдзыс —
Туй вомӧн би сюръя.
Сувтісны вӧвъяс.
Тшыкӧдчысь бабаыд
Пукалӧ керкаас,
Ӧшиньӧд дзоргӧ.
Дружкаыс юалӧ:
«Мый он лэдз муннысӧ?» —
«Ме ӧмӧй кута?
Абу тай потшӧса,
Мунанныд, колӧкӧ!»
Вӧвъяс оз мунны.
Дружкаыд мӧд пӧрйӧ:
«Дыр-ӧ нӧ дӧзмӧдчан?» —
«Вайӧ мем козин!
Сэки ме ог понды
Тіянӧс дӧзмӧдны».
Плеть дружка босьтіс.
Плеть пуӧн гижнитіс
Туй бокас лым вылас
Кутшӧмкӧ морт юр.
Вомлала плеть кӧвйӧн
Швунькнитіс голяас.
Гольгысис, уси
Тшыкӧдчысь бабалӧн
Ывлаӧдз, лым вылӧдз
Ӧшинь пыр юрыс.
Свадьбаӧн мунісны.
Сюсь вӧлі дружкаыс.