Яҙ – ҡатын-ҡыҙ!
Шаталаҡ ҡыҙ –
Селтер-селтер,
Йырғанаҡтар булып көлгән,
Муйынына ялтыр-йолтор
Селтәр-мәрйен теҙеп-теҙгән…
Яҙ- ҡатын-ҡыҙ!
Шаян ҡатын –
Селтәр шәлен ябынған да
Шат ҡояшҡа күҙен ҡыҫа,
Ҡолағына тамсы-алҡа,
Сәстәренә боҙбармаҡтан
Йәйғор-тараҡ тағылған да!
Яҙ – ҡатын-ҡыҙ!
Көләс әбей –
Ер-арҡаһын
Көнгә ҡуйып иҙерәткән,
Аҡ йөҙөндә юлаҡ һырҙар…
Гөрләүектәй гөрләп кенә,
Ғүмер ебен иләп кенә,
Нур-йомғағын тәгәрәткән.
Яҙ – ҡатын-ҡыҙ!
Егет-ҡыштың,
Ир-уҙаман, олпат ҡарттың,
Ҡосағына бер һыйынып,
Бер ысҡынып,
Бер йылынып,
Көлә-илай,
Илай – көлә
Йәшлегенә ҡабат ҡайта…
Яҙ һәм Һөйөү никахына
Ел-уҙаман уҡый бата!
