Ҡулымдағы йырсы һандуғастың
Йөрәккәйе бөгөн ярылды,
Гәлсәр генә хыял һарайының
Ишектәре кинәт ябылды.
Бәлки, бәлки, тигән һуңғы өмөт,
Тыпырсынып ҡулда йән бирә,
Нисәнсе ҡат үлеп тереләм мин –
Хыял мине ташлай мәңгегә…
Һандуғасым, һары өмөт кенәм,
Йөрәгемдең һуңғы йырсыһы,
Һинһеҙ ҡайҙан илһам алайым да,
Һинһеҙ минән ниндәй моң сығыр?
Яҙмышыма яҙған һоро көндәр.
Тәҡдирҙәрең шулдыр, күрәһең:
Тырнаҡ осоңа ла тормаҫ йәндең
Йәберенән генә үләһең...
Һандуғасым,
Үҙең булмаһаң да,
Һайрауҙарың күсер йырыма.
Мин дә булмам,
Һинең моңоң йәшәр.
Мәңгелек бит ерҙә йыр ғына!
