ئەگەر شەو بێتە سەر جێگەم کەوا تاقەی کراس غارا
|
به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را
|
وتم پێی کوێ بەدڵ تۆیە؟ بە عیشوە پێکەنی فەرمووی:
|
کنار آب رکناباد و گل گشت مصلی را
|
سەر و زولف و برۆ و چاو و خەت و خاڵ و لەبی لەعلت
|
چنان بردند صبر از دل که ترکان خوان یغما را
|
نەتەنها من لە ڕەمزی تاقی مێحرابی بڕۆت ناگەم
|
که کس نگشود و نگشاید به حکمت این معما را
|
سەلامم کرد لە یاری خۆم وتی: هەی «ناعلیک» ئەبلە
|
جواب تلخ می زیبد لب لعل شکر خارا
|
کە حوسنی یۆسفم بینی سەعاتەن بۆم موحەققەق بوو
|
که عشق از پرده عصمت بیرون ارد زلیخا را
|
بە میسلی شەکر و چایی یەک سەفایان لێ نەبینراوە
|
جوانان سعادتمند پند پیر دانا را
|
ڕەواجی دەفتەرت قانع ئەبێ مونکر چلۆن بیبا
|
که بر نظم تو افشاند فلک عقد ثریا را
|