ای ګله! چې ستا ډکې د خندا نه سترګې لاړې
ای ګله! چې ستا ډکې د خندا نه سترګې لاړې
نو خود مې لرې برې د ژړا نه سترګې لاړې
زړګيه! پس له دې به يې د ستا په سترګو ګورم
نظر مې وه اشنا چې لاړ زما نه سترګې لاړې
هم دا دې بدرګه شوه مه کړه ډار له راهزنانو
ای ګله ورسته وړاندې مې له تا نه سترګې لاړې
ماوې چې که ورګورې نو اوس بيا مخ پټوي
نو کوزې مې ګرېوان ته له حيا نه سترګې لاړې
يو بل ته په کاته شو او په زړونو زلزلې وې
محفل ته چې ته راغلې د هر چا نه سترګې لاړې
لږ راشه شمع رويه! لږ مې وګوره چې څه شوم
د ستا په تماشا کښې مې له ځانه سترګې لاړې
نو څه شو که مړې د خاطر سترګې په تا نه شوې
چې ډېرې داسې وږې له دنيا نه سترګې لاړې
|
This work is now in the public domain in Pakistan because it originates from Pakistan and its term of copyright has expired. According to Pakistani copyright laws, all photographs enter the public domain fifty years after they were published, and all non-photographic works enter the public domain fifty years after the death of the creator. | 
|