باراں ماہا/پوہ
ہُن پوہ اساں کیہ آکھدا
سانوں روز بروز سلاکھدا
اگوں پالے آئے گج کے
نالے برفاں پئیاں رج کے
سبھ جنگلیں پربت جا لُکے
وا وگے شور گھوگھار دی
میں رو رو حال سُنا رہی
ہُن جند تلی تے آ رہی
ایہہ درد وچھوڑا یار دا
مینوں کیکر ول ول ماردا
اوہ پھیر کیہ کرسی آئے کے
جاں وجے چوٹ نگار دی
کئی کُٹھے درد فراق دے
جو جنگل جُوہے جھاکدے
ایہہ سردی درد فراق دی
جِند کوہے میں غمناک دی
کدیں سُنیں دُعا پیاریا
میں عاجز اوگنہار دی
کوئی آکھے جا مہتاب نوں
کیہ کیتو فرد بیتاب نوں
تیری تاب تعبیر نہ تاب ہے
دینہہ سُکھ راتیں خواب ہے
ہُن کیکر مِلساں جائے کے
مینوں طاقت نہیں رفتار دی