باراں ماہا/کتک
ہُن کتک پھیرا پایا
میرا کنت نہ مُولے آیا
میں کِچرک ویکھاں راہ نوں
ایس بِرہوں پھڑی گناہ نوں
ہُن مِلے پیارا آئیکے
نہیں مرساں موت کٹار دی
میں وِداع نہ کیتا جاندیاں
کچھ پچھیا نہ شرماندیاں
کیہے وار اوّلے توریا
اُس وت نہ گھوڑا موڑیا
مینوں باجھوں اوس دِلدار دے
گھر جاپے مِثل اُجاڑ دی
رات جاندی تارے گِندیاں
دِن گھڑیاں ساعت مِندیاں
کوئی مِحرم ناہیں حال دا
سانوں پل پل گُذرے سال دا
اوہ کیہڑی گھڑی کُلکھنی
جد پیارا منوں وساردی
میرے جوبن دُھماں پائیاں
سانوں بِرہوں لیکاں لائیاں
ہُن کِچرک عشق چھُپائے
ایہہ بلدی بھاہ بُجھائیے
ایہہ عشق نہ رہندا چُھپیا
ہے ظاہر مُشک عطار دی