بارہ مانہہ

بارہ مانہہ
by میاں ہدایت اللہ
308366بارہ مانہہمیاں ہدایت اللہ

بارہ مانہہ

چیتر چاہ وساکھ نوں وصل لوڑاں
چڑھیا جیٹھ جانی میرا پار گیا

ہاڑ ہاڑے گھتاں ساون سواں ناہیں
بھادؤں بھؤ لگائکے یار گیا

اسو وگن آنسو کتک کون کتے
مگھر مک رہیاں سوہنا یار گیا

پوہ پواں کیکر ماگھ ماہی باجھوں
پھگن پھوک ہدایت نوں ساڑ گیا

چیت

چڑھدے چیت نہیں گھر جانی رو رو آہیں ماراں میں
پھلیا باغ پکے سبھ میوے کسدی نظر گزاراں میں

جھک رہے ڈال نہیں وچ مالی بلبل وانگ پکاراں میں
جے گھر یار ہدایت آوے امب انار اتاراں میں

ویساکھ

چڑھے ویساکھ وساکھی ہوئی گھریں سداگر آئے نی
نہیں خبر اساڈے جانی کیوں اتنے دن لائے نی

کھلھے کیس گلے وچ میرے سئیاں سیس گندائے نی
کون ہدایت خبر لے آوے کیہڑا قاصد جائے نی

جیٹھ

چڑھدے جیٹھ وگن ہن لوآں رت گرمی دی آئی ہے
ظالم برہوں پھوک المبا آتش تیز مچائی ہے

ایس وچھوڑے وگ شمع دے میری جان جلائی ہے
اجے ہدایت یار ن آیا جان لباں پور آئی ہے

ہاڑ

چڑھیا ہاڑ گھتاں میں ہاڑے پیا باجھ اکلی جے
مدت گزری پندھ اڈیکاں سوہنے خبر نہ گھلی جے

وانگ زلیخا یوسف پچھے میں بھی ہوئی جھلی جے
لگے عشقَ ہدایت اسنوں قسمت جدی اولی جے

ساون

چڑھدے ساون مینہہ برساون سئیاں پینگھاں پائیاں نی
کالی گھٹا سرے پر میرے ظالم عشقَ جھڑائیاں نی

بجلی چمکے برہوں والی نیناں جھڑیاں لائیاں نی
سوکھا عشقَ ہدایت دسے اس وچ سخت بلائیاں نی

بھادروں

بھادروں بھاہِ عشقَ نے پھوکی خون بدن دا سڑیا جے
دس پیا دی پیندی ناہیں چھواں مہینہ چڑھیا جے

میں بےقسمت روندی پھردی ناگ عشقَ دا لڑیا جے
کیہڑے دیس ہدایت جانی قسمت میری کھڑیا جے

اسو

اسو آن ستایا مینوں طرف جنگل اٹھ وینی ہاں
کرکے یاد پیا نوں روواں اکلی ہو ہو بہنی ہاں

ظالم برہوں پین نہ دیندا جے میں لمی پینی ہاں
جانی باجھ ہدایت تیرے تارے گندی رہنی ہاں

کتک

چڑھیا کتک کنت نہ آیا میں ہن بھالن جاوانگی
دیس بدیس پھرانگی بھوندی جوگی بھیس بناوانگی

گیرو نال رنگانگی کپڑے کنّ وچ مندراں پاوانگی
سسی وانگ ہدایت میں بھی تھل وچ جان گواوانگی

مگھر

مگھر مار مکایا مینوں ہڈّ وچھوڑے گالے نی
ساڈی ولوں کیوں چتّ چایا اوس پیا متوالے نی

اگے رات قہر دی لمی اتوں پے گئے پالے نی
جانی کول ہدایت ناہیں لاواں اگّ سیالے نی

پوہ

چڑھیا پوہ پئیاں ہن برفاں کوئی خبر ن والی نوں
مڑکے خبر ن پچھی اسنے چھڈ گیا بے حالی نوں

بھامبڑ بلن جدوں میں دیکھاں اسدی پلنگھ نہالی نوں
لا گل یار ہدایت روواں لیف سرانے خالی نوں

ماگھ

ماگھ مہینہ ماہی باجھوں جو کچھ میں سنگ بیتی جے
شالہ دشمن نال ن ہووے جیہی وچھوڑے کیتی جے

کوہلو وانگر جان تتی دی پیڑ عشقَ نے لیتی جے
جانے اوہ ایہہ گلّ ہدایت زہر عشقَ جنِ پیتی جے

پھگن

چڑھیا پھگن کندھی لگن عمر رہی دن تھوڑے نی
نال پیا دے کھیڈاں ہولی ایہہ میرا دل لوڑے نی

ایسا کون کڈھاں میں دردی جا اس نوں ہتھ جوڑے نی
تاں سہاگن بناں ہدایت جے شہہ واگاں موڑے نی


This work is now in the public domain in Pakistan because it originates from Pakistan and its term of copyright has expired. According to Pakistani copyright laws, all photographs enter the public domain fifty years after they were published, and all non-photographic works enter the public domain fifty years after the death of the creator.