تلم پرخپله لاره راسره مله شوه نګارا
تلم پرخپله لاره راسره مله شوه نګارا
شوخه غمزه ګره خنده رويه خود ارا
رنګ يې د سړي د اما خوي د ښاپيريو
تن يې لکه سيم د په زړه سخته سنګ ارا
راغله په شعر راله په لاس شوه له ماورکه
کوي په کوي جاروزمه سيي غواړم بغارا
ډېرې لري نښې د صورت د زېبايۍ
څه خو درته وايم يوڅو نښې اشکارا
رنګه، تازه تنګه، قد عرعره، مو کمره
ښه يې ترڅکونو د ګلابو غدارا
غاښ يې دُر ګوهر په لب شکر آبرو کمانه
تور باڼه ناوک په دواړو سترګو خونخوارو
پوزه يې غونچه ده د زنبق سيب سپينه زنه يې
مښک د مخ خالونه په مخ کې مه يارا
هار د جواهرو د ده لړۍ د مرغلرو
تور وربل اودلي زلفې يې عنبر سارا
واړه يې د تن جامې ګلګونې زرنګارې
درسته سره لمبه ده چاليدله خد ارا
بيا هسې مدد کړه چې خوشحال سره رس کړ
بخته ددې درکې سراغ نخښه و مارا
|
This work was published before January 1, 1929, and is in the public domain worldwide because the author died at least 100 years ago. |