درگاہی دات
ہندے ظلم گورو تے سنکے حدوں باہر بھارے ۔
واہو داہی نسے آئے میاں میر پیارے ۔
لگا آسن تتی لوح تے ویکھ پیارے والا ۔
ہنجھو غم دے کیرن لگے، پھیرن لگے مالا ۔
گورو جی اگے پیر پیارے مکھوں بول سنایا :-
'ارجن پیارے! اکھیں تارے! ایہہ کی کھیل رچایا ؟
نازک جسے اتے اےداں چھالے پے گئے سارے،
امبر اتے اگھڑ اؤندے جیوں کر راتیں تارے ؟
گریائی دی شکتی ہندے ایڈے دکھ اٹھاوو ؟
کرنی والے سوہنے سائیاں ! کیوں نہ تیر چلاوو ؟
اک واری جے آکھو مینوں میں ایہہ کار وکھاواں ۔
وان پتنگاں پکڑ زمیں دیاں کھچاں کلّ تناواں ۔
اگّ سراپاں والی ایسی جگروں کڈھ وگاواں ۔
وان پرالی پاپی سارے پل وچ ساڑ گواواں ۔
سڑ بل کے جے راکھ بھی ہوون تد بھی چین نہ پاون ۔
آہ میری دے بلے وگ وگ امبر وچ اڈاون ۔'
سن سن گلاں گورو پیارے ہسکے ایہہ فرمایا :-
'ربّ سوارے ! پیر پیارے ! قدرت نوں ایہہ بھایا ۔
اوسے بھا ہے سر دا سودا جیوں کر اس نوں بھاوے ۔
سبھ کجھ جرنی 'سی' نہیں کرنی، اس ولوں رہِ آوے ۔
لکھ ورھے بھی جیوے جیکر ایتھے بندہ بھولا ۔
ایس جونی دا لاہنا پئیگا، اوڑک اک دن چولا ۔
ایس غلے جے راضی ہوون میرے پریتم پیارے ۔
لوح تے بیٹھا پرلو تیکر جاواں میں بلہارے ۔
یاد ادھی وچ ریت تتی دے چھٹے وسن نوری ۔
جیوں جیوں چھٹے وسن مینوں جاپے مہر حضوری ۔
جیوں جیوں پئے تسیہے دیندے تیوں تیوں راضی تھیواں ۔
بھر بھر پیالے پریتم ہتھوں، درشن والے پیواں ۔
حضرت موسیٰ طور پہاڑوں جلوا اس دا پایا ۔
بھامبڑ وچوں پریتم پیارا سانوں نظریں آیا ۔
جیوں جیوں منصور پیارے نوں سی دھار تکھی دی سولی ۔
پریم اوہدے وچ پھلاں وانوں لگدی قلی قلی ۔
اوہدے کولوں ودھ کے سانوں پریم اتھے ہے ملدا ۔
سیک تتے دے بلے سورگی غنچہ کھڑدا دل دا ۔
نیں شہیدی والی وگدی پار پیارا ٹہکے ۔
شانتمئی دے بیڑے اندر لنگھ جانا ہے بہکے ۔
پنتھ پیارے نوں ہے نالے سدھا راہ وکھاؤنا ۔
مر مر کے ہے دنیاں اندر جیون نواں سکھاؤنا ۔
سبھ کجھ سہنا، کجھ نہیں کہنا، چرنیں اودھی پینا ۔
جو کجھ دیوے دان پیارا 'شرف' اساں اوہ لینا ۔
This work is now in the public domain in Pakistan because it originates from Pakistan and its term of copyright has expired. According to Pakistani copyright laws, all photographs enter the public domain fifty years after they were published, and all non-photographic works enter the public domain fifty years after the death of the creator. |