| مەعرووفی بێ دیرایەت گووت کردە ناو بیدایەت
|
چیت پێ بڵێم قوڕمساغ هەردوو گونم بە دایەت
|
| گونمی بە تڕ شەهید کرد، کێرم ئەکا ڕیعایەت
|
«زان یار دلنوازم شکریست با شکایت
|
| گر نکته دان عشقی خوش بشنو این حکایت»
|
| مەعرووف کە حیزی وەک ئەو نەبوو لە نەسلی ئادەم
|
ئازاری مەقعەدی بوو بۆم ڕاکێشا لە سەر دەم
|
| مردم ئەوەندە سوار بم خۆم کوشت ئەوەندە پیادەم
|
«بی مزد بود و منت هر خدمتی که کردم
|
| یا رب مباد کس را مخدوم بی عنایت»
|
| خاشاکی دەوری دەبری لێم بوون بە ماری هەیجا
|
کێرم بە سەد مەشەققەت ڕۆیی گونم نەگونجا
|
| کێرم لە پەشمی پاشی دانەی کونی ترنجا
|
«در زلف چون کمندش ای دل مپیچ کان جا
|
| سرها بریده بینی بی جرم و بی جنایت»
|
| ڕووم کردە سەمتی سمتی یەعنی مەکانی مەعهوود
|
ئەرزێکی پڕ نەجاسەت دەشتێکی شەهوەت ئالوود
|
| ڕانیم فەرەس چەپ و ڕاست ڕێگەم نەبردە مەقسوود
|
«از هر طرف که رفتم جز وحشتم نیفزود
|
| زنهار از این بیابان وین راه بی‌نهایت»
|
| دەرمانە سمتی ئەمما نەرمانە وەک بەری دەست
|
کاروانی کێر بە ناویا ئەڕوا هەمیشە سەربەست
|
| هەر مەنزڵێکی سەد میل هەر میلێ سێسەد و شەست
|
«این راه را نهایت صورت کجا توان بست
|
| کش صد هزار منزل بیش است در بدایت»
|
| باوکی پیاوێکی چاک بوو زاتێکی زۆر موقەدەس
|
خۆی پوشت و داکی خۆگێ هەتا خودا بڵێ بەس
|
| بۆ نەختێ ئاوی شەهوەت جەرگی بوووە بە قەقنەس
|
«رندان تشنه لب را آبی نمی‌دهد کس
|
| گویی ولی شناسان رفتند از این ولایت»
|
