د ستا د حسن تماشې واخستم
د ستا د حسن تماشې واخستم
لکه لوګی په سر لمبې واخستم
لاس خو يې رانه کړو چې مخ پټوي
ګوري ياران مې د غم شپې واخستم
دا درته سوال کړم چې سوال نشم کړلی
وايي خله ته چې ستا اسرې واخستم
سبا مې بيا په زولنو کښې ګوره
نن يې چې فکر دکوڅې واخستم
سم دې د مخ په سبا پوه نه شومه
که دې د زلفو تورې شپې واخستم
کور د ژوندون راته يو پور ښکاره شو
چې تصور د هديرې واخستم
بس يادوم دې نور مې مه تنګوه
چرته مې هېر نشي غصې واخستم
خاطره ته او دا دنيا دې پوه شه
زه بس د عشق يوې قصې واخستم
|
This work is now in the public domain in Pakistan because it originates from Pakistan and its term of copyright has expired. According to Pakistani copyright laws, all photographs enter the public domain fifty years after they were published, and all non-photographic works enter the public domain fifty years after the death of the creator. | 
|