روضة الصفا (1900)
by میرزا عەبدولقادری پاوەیی
10. زاری کردن آدم و حوا در فراق یکدیگر و مناجات کردن آدم و مژده آوردن جبرئیل
325372روضة الصفا — 10. زاری کردن آدم و حوا در فراق یکدیگر و مناجات کردن آدم و مژده آوردن جبرئیل1900میرزا عەبدولقادری پاوەیی
حوا چوون زووتەر ئادەم دی وە چەم یەکسەر دا وە باد کۆی خەرمان خەم
نە پەنای یەک کۆ، خاس وێش پەنهان کەرد پەی ئامای ئادەم وێش وە نەزان کەرد
ئەسرینان چەم، ماڵا وە دەسماڵ تەکنا تۆز خەم چەتر زڵف و خاڵ
واتش با ئادەم گێڵا بۆ پەی من من نەگێڵا بوون ئێڎ خاسەن پەی ژن
خاس ئێڎەن با من، وە بێ باک وانۆ جەی دما قەڎرم خاستەر مەزانۆ
ئادەم دیا، دیش یەک حەوا ڕەنگێ تەکیەگاش وستەن نە پەنای سەنگێ
نەزدیک بی وەنەش، حەوا شناسا جارێ جە شادی خەیلێ تەواسا
تا ئاما وە هۆش پەرسا ئەحواڵش بۆسا پەڕەی گوڵ لەبان لاڵش
دەست کەرد نە گەردەن ئاڵای بێگەردش ماڵا نە دیدە شەمامەی زەردش
مەی جە پیاڵەی لەعل یەک وەردن شوکرانەی بێ حەد کردگار کەردن
ناگا جبرەئیل پەیڎا بی جەو دەم موژدەی ڕێسالەت ئاوەرد پەی ئادەم
حەق فەرما چوون ئەو سابر بی جەو دەرد بەخشام گوناهش تۆبەم قەبووڵ کەرد
ئەولادش تەمام جە لام مەقەبووڵەن سەڎ و بیست و چوار هەزار ڕەسووڵەن
موحەممەد خاتەم ئەنبیاهانەن خاک پاک پاش تاج شاهانەن
حەبیب مەحبووب دانای داوەرەن شەفیع دیوان «يوم المحشر»ەن
هەر جە ڕۆی ئەزەڵ، خولقیان جە نوور بەڵام جە ئاخر، مەکەرۆ زهوور
چوونکە پێغەمبەر ئاخر زەمانەن باعێس ئیجاد کەون و مەکانەن
ئەسڵش جە نوورەن، نەسڵ تۆ مەبۆ عالەم وێنەی کا، ئەو چوون کۆ مەبۆ
ئەحمەد، مەحموودەن ئێسم و مەقامش جە لای نام من نویسیان نامش
بەڵێ یا ئادەم! بواچوون پێتان مەشغووڵ بن وە کار زێندەگی وێتان
دانای خەفییات، شای کەرەم بێ شۆ دەور دنیای دوون گشت بەخشان وە تۆ
بەختت بوڵەندەن، تەختت ئامادەن خوڎا هەزار ساڵ عومرت پێ دادەن
ئەمر داوەرەن من و تۆ وە هەم بنیەرین بینای کەعبەی موعەززەم
سا ئادەم چەنی شای «روح الأمين» قەدەم ئاوەردن وە یەسرێب زەمین