زه مداح د هيچا نه يم بې د کښليو
زه مداح د هيچا نه يم بې د کښليو
د نور چا په صفت نه لرم يو قال
زه څه، خداى په کښلي مخ باندې مين دى
ګوره احسن القصص په استدلال
نه مې طمع له چا ده چې مدح گوى شوى
نه مې چا سره لباس شته، نه ټيټال
که د هجوې له غندنې درته وايم
فردوسي مې په دا کار کې نه دى سيال
فردوسي لري څو بيته له محموده
زه لرم د اورنګزېب د ذم جوال
چې د دور شاهنشاه د ذم لايق شو
د غندنې ګڼه هر يو آق سقال
ما هم هېڅ تقصير په ذم د چا و نه کړ
د اورنګزېب بادشاه په غاړه دا وبال
په دوران يې درست جهان سره ګډوډ شو
ته به وايې زمانه شوه د دجال
خدايه، هومره مهلت ورکړې په دنيا کې
چې کاږه کارونه سم کاندې خوشحال.
|
This work was published before January 1, 1929, and is in the public domain worldwide because the author died at least 100 years ago. |