زه چې هسې په تعجيل او په شتاب ځم
زه چې هسې په تعجيــــل او په شتــــاب ځم
خرابات لره په هيله د شـراب ځم
د ساقي د لاسه مى چې تتاول كړم
بيا په بيارته به بېخوده مست خراب ځم
د ساقي د مــخ جذبـه مې مخ ته بـولي
چې دا هسې ميكدې ته په ترتــاب ځم
درد د درد مـې يـــې له خمـه دى نوشــــلى
اوس په هيـله په اميـد د مى نــاب ځم
چې مې نه شي بله يو سر بل سر ستـرگې
له جهـانه مخ پوښلى په نقــــاب ځم
له دوو سترگو مې روان د اوښكو سيند شو
د دې سيند دپاسه زه لكه حباب ځم
خوب وخور مې له خاطره فرامـوش دى
دجمال په خيال يي درسته شپه په خواب ځم
د محبـوبې د جمـال شغلـــې اتـش دي
زه خوشحــال يې له ليدلو زړه كباب ځـم
|
This work was published before January 1, 1929, and is in the public domain worldwide because the author died at least 100 years ago. |