سہتی سمجھیا ایہہ رل گئے دونویں
سہتی سمجھیا ایہہ رل گئے دونویں
لیاں گھت فقیر بلائیاں نی
ایہہ ویکھ فقیر نہال ہوئی
جڑیاں ایس نے گھول پوائیاں نی
سہتی آکھدی مغز کھپا ناہیں
انی بھابیے گھول گھمائیاں نی
ایس جوگڑے نال توں لجھ ناہیں
نی میں تیریاں لیاں بلائیاں نی
متاں گھت جگ ڈھوڑتے کرو کملی
کلہاں ایس دے نال کیہ لائیاں نی
آٹا خیر نہ بچھیالئے دانے کِتھوں
کڈھیے دُدھ ملائیاں نی
ڈرن آؤندا بھوتنے وانگ اس تھوں
کسے تھانو دیاں ایہہ بلائیاں نی
خیر گھِن کے جاہ پھر بھجیا وے
اتاں راولا کہیاں چائیاں نی
پھریں بہت پکھنڈ کھلاروا توں
ایتھے کہی وللّیاں پائیاں نی
وارثؔ شاہ غریب دی عقل گھتھی
ایہہ پٹیاں عشق پڑھائیاں نی
|
This work was published before January 1, 1929, and is in the public domain worldwide because the author died at least 100 years ago. |