ما خوب لیده په خدایږوچې زه ته سره پخلا یو
ما خوب لیده په خدایږوچې زه ته سره پخلا یو
خوږې خوږې خبرې دزړه حال یو بل ته وایو
ما څخه کتاب وي پکې واړه غزلونه
تا څخه مینا وي دګلزار په تماشا یو
لاس تر لاس نیولي سره ګرځو کینو پا څو
خپله خوشالي هوا هوس کړوپه خندا یو
پیاله کړې راته ډکه زه یې ستا له لاسه واخلم
دشونډوبوسه راکړې بیا په نوره تقاضایو
مطرب راته له ورایه په تارونو لیندۍ ایښی
په بم په زیر جاروزي موږ بې محوه په نوایو
ته کل واړه خوبي لرې زه واړه کامرانۍ
ښادۍ ته مخامخ غم او اندوه ته شاپه شایو
ناګاه له دغه خوبه دسحر په وخت راویښ شوم
نه ته وي نه دې وصل زه داکار سره جدایو
څو پایم په دنیا کې دچا کار راسره نشته
یو زه یم یو دې غم دی سره دواړه خوا په خوایو
خوشال یوازې نه دی څو په ملک کې عاشقان شته
په خواب په بیدارۍ کې سره واړه باد پیما یو
|
This work was published before January 1, 1929, and is in the public domain worldwide because the author died at least 100 years ago. |