مزارلق
| مزارلق محرری: محمد عاكف |
باقمه قابرستانك آنجق ساحۀ مدهوشنه٬
طورده بر مدت قولاق وير نالۀ خاموشنه!
قلبى هيچ بكزرمى باق سيماى حيبت پوشنه؟
كيم قاپلمشسه حياتك سيل جوشا جوشنه٬
جان آتار٬ بر كون كلير٬ يورغون دوشوب آغوشنه!
اى مزارستان٬ نه عالمسن٬ نه علوى فترتك!
سنده پنهان اك كزين اولادى انسانيتك؛
سندن استمداد ايدرفريادى يأسك٬ خيبتك.
بر ييغين كوز نوريسك ٬ ياخود مخمر طينتك
روح پاكندن جوشان كوز ياشلرندن ملتك!
شانلى بر تاريخسك : ماضئ ملت سنده‌در.
وارسه عبرت سنده‌در٬ حكمت‌ده البت سنده‌در.
دور ايستلا طورور يادكده٬ دولت سنده‌در.
چونكه حريت٬ حماست سكده، غيرت سكده‌در؛
زندكى ذلتدر آرتيق، بنجه غزت سنده‌در!
اى عدمله وارلغك سرحدى٬ اقليم صلاح!
باشلرنده سرمدى بر سايه٬ مشفق جناح
اولماسه‌ك بيوايه‌لر نردن بولورلر انشراح؟
ظل ممدودكده وار آسوده بر رنك فلاح؛
ليل دورا دوريكه السون فدا يوز بيك سباح!
جوهرك٬ طوپراق دكل٬ پك باشقه بر معدن سنك.
اه بيلمزلركه استندن كچرلركن سنك٬
بيك دماغك لبّيدر هر ذره حاكڭدن سنك!
اويله فياض اى زمين معرفت مايه‌ڭ سنك:
سايه‌كاهڭدن چيقاركن روح اولور هر تن سنك!
اى مزارستان٬ نهان قعركده يوز بيكلرجه ماه؛
فيشقيران خاك رميمكدن بوتون نور نكاه!
نازنينلر يال وبالندن نشان هر بر كياه..
سرويلر مولايه يوكسلمش برر بر جسته آه
حفره‌لر مولادن اينمش اك امين بر خوابكاه.
اى شبستان٬ اى عدم٬ اى پرده پرده كبريا
سنده‌در امّيدلر: سندن طوغار فجر بقا.
هر حجره پاره‌ڭ اوقور بيك شعر لاهوتى ادا؛
هر نشيده‌ڭ روحى ايلر سرمديت آشنا.
بندن اى حاك سماوى بيك سلام اولسون ساكا.
صيقنجه روحمى كاهى مطابيله حيات٬
اولور يكانه مسيره‌م محلۀ اموات.
محيط ولوله‌دارنده زنده‌كانينك٬
فراغ دائمى يوقدر حيات ثانينك.
نه‌لوث حرص و مذلت زمين پاكنده،
نه هاى وهوى معيشت حريم حاكنده.
بو كائنات حضورك فضاى صامتنى
كورونجك٬ عمر پريشانمك مرارتنى
ولو بر آن ايچون اولسون آتوب خيالمدن٬
اوزاقلاشير كيدرم ماسوايه آرتيق بن.
شو ماسوى ده‌نيلن قيد عقده بر عقده
قيريلمادن اوله‌ماز روح بر دم آسوده.
فقط قيريلمق ايچون بويله بر زمين ايستر..
زمين دكل يالكز٬ قلب آهنين ايستر!
كچن صباح ايدى ايوبه طوغرى چيقمشدم.
آشوبٰ‌ده سورينى شهرك آتنجه بر قاچ آديم٬
افق ده‌كيشدى٬ اوكمدن چكيلدى اسكى جهان؛
كوروندى قارشيده فسحتسراى قبرستان.
فقط او بر قوجه درياى سرمديت ايدى٬
كه هر خظيرۀ سنكنى موج منجمدى!
كنارده دورمايه‌رق كيردم اك درين يرينه؛
اوطوردم آرقه‌مى ويردم‌ده طاشلرك برينه.
رداى سمته بورونمش بوتون يسار و يمين٬
حضورايچنده آغاجلر٬ سكون ايچنده زمين.
بوتون او يوكسلن امواج، او بى نهايه دكيز،
درين بر اويقويه طالمشدى٬ هر طرف سس‌سز.
يواش يواش آچيلوب پردۀلقاى محيط؛
حريم روحمى طولدوردى كبرياى محيط.
فقط بو بستۀ لاهوت نردن عكس ايديور٬
كه الذى خلق‌اموت واحياة... دييور؟
نه‌در صميم سكونتده بويله بر فرياد؟
نشيده خالقك٬ اما كيم ايليور انشاد؟
زمان زمان ايدره‌ك يوكسلن ترانه خروش٬
انينه باشلادى ناكاه كائنات خموش!
او سرويلر متهيج جماعت كبرى
كسيلدى.. هر بريسندن طويولدى عينى صدا.
مقابر ايكله‌دى، طاشلر برر لسان اولدى.
كتابه‌لرده او طاشلرله همزبان اولدى.
كورنجه زند بوتون محشر هيولايى،
مزاره روح ويرن نفخ پاك مولايى٬
خياله طالدم؛ او فسحتسراى دورادور
كوروندى ديدۀ مدهوسه بر جهان نشور!
كفن بدوش بقا بى نهايه اجسادك٬
آقين آقين كچه‌رك پيشكاه عزتده،
- محيط خوف ورجادن مقام حيرتده -
قيام عجزينى سير ايلدم.. نه دهشتمش
سجودى خلقتى كورمك حضور قودرتده!
بو حرج و مرج قيامت نمونه حاكم اولان
خطيب عالم علوى نهايت اولدى عييان:
كوزم٬ اوزاقده‌كى بر مدفنك آياق اوجنه
چوكوب زيارت ايدك٬ بر چوجوقله بر قادينه
ايليشدى. صوكره برآ ز ياقلاشنجه٬ اييدن ايى
تظاهر ايلدى: باقدم چوجوق تبارك يى
كمال وجد ايله از بر تلاوت ايله‌مه‌ده٬
ياننده آننه‌سى كوز ياشلريله ديكله‌مه‌ده.
زمينه رعشه ويرركن نشائد ملكوت،
نه مظنره‌يدى الهى او مقبر مبهوت؟
چوجوق حياته٬ او مقبرده موته بر لوحه؛
تظاد قدرتىى كور:باق شو لوح ذى روحه!
براز كجنجه او سسلر بوتون خموش اولدى٬
دمينكى محشر پر جوش سايه‌‌پوش اولدى.
چوجوق قادينله برابر چكيلدى علمنه،
كومولدى كيتدى مزارلق سكون دائمنه.
محمد عاكف