نه مې لاس رسي په يار
نه مې لاس رسي په يار
نه طاقت د انتظار
دا ستم په ما خپل يار که
که ګردش دې د روزګار
پکې ستا غمونه ځائ دي
که يو زړه دې که هزار
تر ويښته ضعيف وجود مې
ستا د زلفو دې يادګار
غم د يار د بيلتانه دې
چې تر هر څه دې دشوار
خپلې اوښکې مې درياب شوې
پکښې نه مومم کنار
چې مې تل ورباندې زورې
ستا په شونډو لرم کا
چې څوک سوزي هغه سوزي
هم پتنګ ګوره هم نار
زما زړه څه اسان نه دې
چې ٸ وړې نه ترس نه ډار
د بوسې وعده دې اوکړه
زه خوشحال لرم تلوار
|
This work was published before January 1, 1929, and is in the public domain worldwide because the author died at least 100 years ago. |