هەر چەندە کە پۆشیومە بەر و بەرگی گوناهی
|
چاوم هەموو ئەوقاتێ لەڕێی عەفوە ئیلاهی
|
دەرحەق بە هەموو چارەوەران پشت و پەناهی
|
ای ریزه خور خوان نوالت مه و ماهی
|
جود چو وجودت ابد و لامتناهی
|
مووی ڕەش لە سەر و ڕیش نەما گشتی سپی بوو
|
پیری سەری شێواندووە لێم ڕەحمێ بفەرموو
|
خۆت عالمی ئەسراری یەکم زانیوی نەک دوو
|
بر نامهٔ اعمال سیاهم قلم عفو،
|
برکش که بدل شد بسفیدیم سیاهی
|
هەر چەندە کە بووم بەندەیەکی سەرکەش و عسیان
|
شەرمەندەیی بەر بارەگەهت ڕووڕەشی دیوان
|
لێم مەگرە خوایا بە حەقی ناڵەیی پیران
|
بودم من اگر بنده از خواجه گریزان
|
باز آمدم ای بندگیت دولت و شاهی
|
من بەندەیەکم تابعی ئەمر و نەهی یەزدان
|
کوا جێیەکی تر غەیری خودا ڕێگەیی ئاسان
|
سۆزی دڵ و لافاوی بەخوڕ هاتوو لە چاوان
|
این دیده گریانم و وین سینه بریان
|
بر صدق سخن میدهم هر دو گواهی
|
گر شاه شوم منزل من قصر جلال است
|
در بدرقه روز و شبم اهل کمال است
|
بر من همه گر ملک جهان جمله جلال است
|
بردن شدن از ساخت ملک تو محال است
|
عید توام از ملک توام خواهی نخواهی
|
هیچ چارە نییە غەیری ئەمە خۆم خستە ئەمانت
|
بم بەخشی ئەگەر ناڕووخێ هیچ کەون و مەکانت
|
هیچ نەفسێ نییە، نابێ، بەلای شەوکەت و شانت
|
بر عفو عقوبت بنود سود و زیانت
|
این هر دو به پیش تو ساوین الهی
|
عورفی کە بە زنجیری گوناهی بووە پابەند
|
ئەمما چ گوناهانێ وەکوو کێوی دەماوەند
|
مەحرەم نییە دیسان لە عەفو لوتفی خوداوەند
|
صد بار امید است رضا را بتو هر چند
|
سر تا قدمش غرق گناهست مناهی
|