وام لە بەحری ئەلەما ناگەمە سەر خەتتی کەنار
|
زار و غەمگینە دڵم، بوومەتە قەقناس و غوبار
|
خادیی سروەیی تۆم، بۆم بکە تەدبیر و چار
|
ای صبا نکهتی از کوی فلانی بمن آر
|
زار و بیمار غمم، راحت جانی بمن آر
|
خۆت ئەزانی چییە دەردم بکە تەدبیری مراد
|
بکە چارم بەشنەی خۆت بکە تەنویری مراد
|
بۆ ئەوەی بژیەمەوە بیگرە نێچیری مراد
|
قلب بی حاصل ما را بزن اکسیر مراد
|
یعنی از خاک در دوست نشانی بمن آر
|
ئێشی دڵ عاجزییە دائیم و دەرهەم هەر مەست
|
چەشنی مەخمووری شەراب، بووم لە فیراقا سەرمەست
|
چونکە دائیم لە غەمام شادییەکم نایەتە دەست
|
در کمینگاه نظر با دل خویشم جنگ است
|
ز ابر و غمزهی تو تیر و کمانی به من آر
|
وا ئەسیرم بەجەماڵی ڕوخی تۆ تازە سەنەم
|
نییە قووەت لە زوبانا کە تەواو شەرحی بدەم
|
دڵبەرا! وەختە بڕۆم ڕاکەمە دنیایی عەدەم
|
در غریبی و فراق و غم دل پیر شدم
|
ساغر می ز کف تازه جوانی بمن آر
|
ساقیا! بێنەرە مەیدان مەیی مەقبووڵی زەمان
|
ڕامەوەستە توخوا تێی بکە فنجان فنجان
|
تێ کە بۆ ڕەخنەگریش تامی بچێتە ژێر دان
|
منکران را هم ازین می دو سه ساغر بچشان
|
وگر ایشان نستانند روانی بمن آر
|
وا بەهارە هەموو دنیا ئەچنە سەیری چەمەن
|
عاشقان بەزم ئەکەن و ئەهلی ڕیا تاعەت ئەکەن
|
گوڵ و لالە و سەمەن و سونبول و نێرگس هەموو هەن
|
ساقیا عشرت امروز به فردا مفگن
|
یا ز دیوان قضا خط امانی بمن آر
|
بەسزا و جەور و جەفاکەت دڵمت کردووە کفت
|
چ نیگارێکی نە ئەمدەیتێ بەڵێنێک و نە گفت
|
فایقا مەستی بکە سەر لە خەمی بادەیی مفت
|
دلم از دست بشد دوش چو حافظ میگفت
|
کی صبا نکهتی از کوی فلانی بمن آر
|