پل پل سُول سوایا ہے
پل پل سُول سوایا ہے
جی مفت ڈکھاں وچ آیا ہے
دُور گیا منظور دلیں دا
تن من دھن ہے مال جہیں دا
شالا ڈھولن ملم چہیندا
درداں سخت ستایا ہے
دشت بیاباں جال اساڈی
سوز اندوہ دی چال اساڈی
ماتم حال تے قال اساڈی
عشق بہوں ڈکھ لایا ہے
چاک کیتے دل چاک مہیں دے
کون کُللڑے زخم کوں سیندے
مرہم وصل وصال تہیں دے
کھیڑا کُوڑ اجایا ہے
رانجھن جوگی میں جوگیانی
بے زر اُس دے راہ وِکانی
مُٹھڑی ماری پھراں نمانی
نام نشان گنوایا ہے
برہوں النبی جُڑ کر لائی
سڑ دیں بلدیں پھراں لُکائی
لوک کیا جانیں پیڑ پرائی
جو لکھیا سو پایا ہے
چھڈ گیا رانجھن سِر دا والی
کیتس حال کنوں بے حالی
ساڑاں سیج تے تول نہالی
سبھ کجھ ہجر بھلایا ہے
دل نوں لُٹیا عشق مریلے
پھر دی شہر تے جنگل بیلے
متاں فرید کرے رب میلے
تانگھ آرام ونجایا ہے
|
This work was published before January 1, 1929, and is in the public domain worldwide because the author died at least 100 years ago. |