ہفت روز میراں شاہ
1. ہفت روز (ستوارا)
چھنچر وار اڈیکدی،
نت من موہن یار ۔
برہوں گھمن گھیریاں،
موہے سوجھے آر نہ پار ۔
چھنچر وار دکھاں نے گھیری،
پیاریا ہوئی دیر بتیری ۔
میں بیچاری کرلاواں،
دکھاں سولاں لئیاں لاواں ۔
وانگ چکھا نت جان جلاواں،
میراں شاہ نت کوک سناواں ۔
ایتوار ستاندا،
پاپی کرن بھوگ ۔
ساجن گئے بدیسوا،
لائے جگر نوں روگ ۔
ایتوار پئے دکھ بھردی،
کر کملی چھڈّ گیا بے دردی ۔
دوجی نند اوہلا کردی،
میں بولاں کچھ مول نہ ڈردی ۔
اؤگنہاری نہیں گن کوئی،
سئیاں پچھن حالَ نہ کوئی ۔
جس گھر کنت سہاگن سوئی،
میراں شاہ بن ملے نہ ڈھوئی ۔
پیرو ریت پریم دی،
ہن جاتی چتّ لا ۔
تن من جیوڑا وارکے،
تاں پیارے پیا پا ۔
پیرو پیڑ عشقَ دی ہوئی،
پیا کارن میں جوگی ہوئی ۔
لتھی شرم ہیا دی لوئی،
آ پریتم ہن منّ ارجوئی ۔
کوکاں کوُ کرم دی یار،
آ مل پیاریا میں بلہاری ۔
کردی ڈھونڈ پیراں بکھہاری،
میراں شاہ آ کر کجھ کاری ۔
منگل سانگ پریم دی،
رڑکت ہے دن رین ۔
کت جا ساجن رم رہے،
کون سنے مکھ بین ۔
منگل سچا پیا اقرار،
پریتم لئیا مول نہ سار ۔
آئی جان لباں تے یار،
پیاریا میں دل موڑ مہار ۔
من موہن کیوں مدتاں لائیاں،
ہن ہوئی حالَ سدائیاں ۔
برہوں کٹیاں وانگ قصائیاں،
میراں شاہ میں گھول گھمائیاں ۔
بدھوار سدا سودھکے،
چل جیوڑا مت ہار ۔
ہاتھ باندھ کر پگ دھرو،
پیارے بھیکھ دوار ۔
بدھوار گھر ساجن آئے،
بھاہ برہوں دی سرد کراوے ۔
پیارے ماری نت دے ہاوے،
برہوں سل ہڈاں نوں کھاوے ۔
کس نوں آکھاں مندا،
جہڑے پیارے پائے پریم بکھیڑے ۔
سکھاں کارن دکھ سہیڑے،
میراں شاہ پی آوے ویہڑے ۔
جمعہ رات سہانودی،
گل پھولن کے ہار ۔
میں گھر سیج وچھاساں،
جے آوے پریتم یار ۔
جمعہ رات روز خوشی دا،
پیارا دلبر پاس سنیندا ۔
جے گر کھووے بھرم دوئی دا،
دل اندر دلدار سنیندا ۔
کھلے چشم حقیقت والی،
پائے رمز مشوکاں والی ۔
پیارے اپنی سیج سمبھالی،
میراں شاہ ہن تاں نہالی ۔
روز جمعے رات بھلا،
عارف کرن شمار ۔
ساتھ لطیفہ قلب دے،
اصل کرن دیدار ۔
واہ واہ روز جمعے دا آیا،
پیارا ساڈے ویہڑے آیا ۔
جاں اوہ آیا تاں میں پایا،
بھر بھر جام وصل پلایا ۔
بے خود ہوئی مست خمار،
سانوں ملیا دلبر یار ۔
ستگور آن لنگھایا پار،
میراں شاہ لکھ شکر گزار ۔
2. ہفت روز (دیگر)
چڑھدی روز چھنچر مارو عشقَ بجایا،
مینوں مار چواتی ستی آن جگایا ۔
کرکے ناز ادائیں آپے حسن دکھایا،
برقع شرم ہیا دا منہ توں آن اٹھایا ۔
ایتوار پیا نے کیتی بے پرواہی،
ساتھوں رکھیا اوہلا، ایہو سخت جدائی ۔
میں تاں کڈھ کے دیسوں پردیس رلائی،
کیہی بکھڑی دیکھو سئیؤ کھیل رچائی ۔
پیرو پیت برہوں نے سینے لائی کانی،
بیٹھی شگن وچاراں سیواں شاہ جیلانی ۔
دوجا پیر اجمیری جہدا ہور نہ ثانی،
کدے مکھ دکھاوے میرا دلبر جانی ۔
چڑھدے منگل سئیاں رلکے منگل گاؤن،
اوہناں بھاگ چنگیرے جنہاں شہہ گل لاؤن ۔
میرے وانگ ہزاراں بھاویں خاک اڈاؤن،
جہڑیاں غافل ہوئیاں کیکر شہہ نوں بھاؤن ۔
بدھو سدھّ کھوکے پیوے پریم پیالہ،
کوئی غیر نہ دیکھے پاوے رتبہ اعلیٰ ۔
چھٹے وہم خیالوں پہنچے عالم بالا،
اٹھے اپنے آپے کون نرالا ۔
جمعہ رات جمعے دی سئیؤ چھیویں آئی،
ہوئیاں دورو نیڑے اک وصل جدائی ۔
جاتا من عرف نوں جہدا رنگ نہ کوئی،
سبھے بھلیاں باتاں، واہ واہ دھنّ وڈیائی ۔
واہ واہ روز جمعے دا سئیؤ ستواں آیا،
ہادی کامل میرے مینوں سیر کرایا ۔
اپنا آپ نہ مینوں کتے نظریں آیا،
میراں شاہ کی آکھاں ماہیؤ گھول گھمایا ۔
3. ہفت شب (ہفتے دی رات)
رات پہلی پیا چھوڈ سدھارے،
دیواں دوس کسنوں میرے بھاگ نکارے ۔
دلوں چانہدی پاندھی راتیں گندی تارے،
ساتھوں زور دھگانے لدی جاندے پیارے ۔
رات دوجی پیا کہاں پایا گھیرا،
رو رو آہاں ماراں کوئی زور نہ میرا ۔
برہوں وچ سینے دے ساڈے لایا ڈیرہ،
دل پھٹدا جاندا دیکھ خالی وہڑھا ۔
رات تیجی سئیؤ سر ساڈے آئی،
برہوں نت وچھوڑے میری جان جلائی ۔
من موہن پیارے من بھر نہ آئی،
روواں پاس کھلوتی سینے مول نہ لائی ۔
رات چوتھی پیا سیوں کی گل کریئے،
چلو بھیکھ دوارے حالَ ظاہر کریئے ۔
گل پلڑا پاکے سر کدمے دھریئے،
وچ بحر عشقَ دے پھڑ دامن تریئے ۔
رات پنجویں پیا مول نہ آیا،
سئیؤ جگت الاما میں تاں سر تے چایا ۔
کیتی جان صدقے سر گھول گھمایا،
کوئی نال نہ میرے کیتا قول نبھایا ۔
رات چھیویں پیا کہڑا قاصد جاوے،
بیتی جو سر ساڈے اوہنوں جا سناوے ۔
چشتی صابری پیا سیوں کرم کماوے،
کتے جیون جوگا نال سینے لاوے ۔
رات ستویں پیا بولے کاگ بنیرے،
کنی دھنک وصل دی اج پئی آ میرے ۔
میں تاں نفل شکر دی پڑھساں اٹھ سویرے،
میراں شاہ سردار پیا آیا ویہڑے ۔
|
This work was published before January 1, 1929, and is in the public domain worldwide because the author died at least 100 years ago. |