မရီစိကမ္မဋ္ဌာနိကတ္ထေရဝတ္ထုဂါထာ
၄-ပုပ္ဖဝဂ်
၂-မရီစိကမ္မဋ္ဌာနိကတ္ထေရဝတ္ထုပါဠိဂါထာ
မရီစိဓမ္မံ အဘိသမ္ဗုဓာနော၊
ဆေတွာန မာရဿ ပပုပ္ဖကာနိ,
အဒဿနံ မစ္စုရာဇဿ ဂစ္ဆေ။
ဣမံ ကာယံ၊ ကေသာလောမာ, ပေါင်းစုကာဖြင့်, ရောဂါ များမြောင်, ဤကိုယ်ကောင်ကို။ ဖေဏူပမံ၊ မမြဲမခိုင်, ရေမြှုပ်စိုင် သို့, အပြိုင်တူစွာ, ဥပမာရှိ၏ဟူ၍။ ဝိဒိတွာ၊ ဉာဏ်ဖြင့်ထင်ထင်, သိမြင်ပြီး၍လည်းကောင်း။ မရီစိဓမ္မံ၊ အဝေးကလျှင်, လှမ်း၍မြင် သော်, အထင်ကြီးသလောက်, အနီးရောက်က, ရှာမရသော တံလျှပ်သဘောရှိ၏ဟူ၍။ အဘိသမ္ဘုဓာနော၊ ဉာဏ်ဖြင့်ထင် ထင် သိမြင်ပြီးသည်။ (ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍လည်းကောင်း။) မာရဿ၊ ၆ထပ်နတ်မျိုး, သူ့တန်ခိုးဖြင့်, လွှမ်းမိုးပိုင်နင်း, မာရ်နတ်မင်း၏။ ပပုပ္ဖကာနိ၊ ပန်းတွေအတူ, ဆွတ်ခူးယူဖို့, တေဘူမက, ဝဋ်ဒုက္ခ တို့ကို။ ဆေတွာန၊ အရဟတ္တမဂ်, သံလျက်ဖြင့်, ပယ်ဖျက်ဖြတ် တောက်ပြီး၍။ မစ္စုရာဇဿ၊ ၃၁ဘုံ, အလုံးစုံကို, အကုန်မွှေနင်း, ရှင်သေမင်း၏။ အဒဿနံ၊ မမြင်အပ်ရာ, ခေမာသောင်ငူ, မြတ် နိဗ္ဗူသို့။ ဂစ္ဆေ၊ လျင်မြန်ထုတ်ချောက်, ရောက်ရာသတည်း။ (ပါ-၄၆)
မရီစိကမ္မဋ္ဌာနိကတ္ထေရဝတ္ထုဂါထာနိဿယပြီးပြီ။
အဘိသမ္ဗုဓာနော။ ။ အဘိ+သံ+ဗုဓ+မာန၊ ကွစိ ဓာတုဖြင့် မာနကို အာနပြု(ရူ-၃၉၉)၊ မောဂ်အလို မာနဿ မဿ(၅, ၁၆၂)သုတ်ဖြင့် မကို ချေ၊ နိဒီ-၅၀၈၌ အဘိ+သံ+ဗုဓ+တွာ၊ တုံ ယာနာ (မောဂ်-၅, ၁၆၅) သုတ်ဖြင့် တွာကို ယာနပြု၊ ဓျကို ဓပြု၊ တဒမိနာဒီနိ (မောဂ်-၁၊၄၇)သုတ်ဖြင့် န၏ အ-ကို ဩပြု၍ ပြီးစေ၏။