ဝဂ္ဂုမုဒါတီရိယဘိက္ခုဝတ္ထုဂါထာ
၂၂-နိရယဝဂ်
၃-ဝဂ္ဂုမုဒါတီရိယဘိက္ခုဝတ္ထုပါဠိဂါထာ
ယေဉ္စ ဘုဉ္ဇေယျ ဒုဿီလော, ရဋ္ဌပိဏ္ဍမသညတော။
တတ္တော၊ လောလောပူသော။ ဝါ၊ အလွန်ပူသော။ အဂ္ဂိသိခူပမော၊ မီးတောက် မီးလျှံဟူသော ဥပမာရှိသော။ ဝါ၊ မီးတောက်မီးလျှံနှင့်တူသော။ အယောဂုဠော၊ သံတွေ ခဲသည်။ ဝါ၊ ကို။ ဘုတ္တော၊ စားအပ်သည်။ (သမာနော၊ ဖြစ်လသော်။) သေယျော၊ မြတ် ပါသေး၏။ ဝါ၊ ကောင်းပါသေး၏။ အသညတော၊ ကိုယ်နှုတ်နှလုံးဖြင့်, စောင့်သုံးခြင်း မရှိသော။ ဝါ၊ ကိုယ်နှုတ်နှလုံး, မစောင့်သုံးသော။ ဒုဿီလော၊ သီလမရှိသော ရဟန်း သည်။ ရဋ္ဌပိဏ္ဍံ၊ တိုင်းပြည်၏ ဆွမ်းကို။ ဝါ၊ တိုင်းသားပြည်သူ, ကြည်ဖြူရွှင်လန်း, လှူဒါန်း အပ်သောဆွမ်းကို။ ဘုဉ္ဇေယျ၊ စားငြားအံ့။ ယေဉ္စ သေယျော၊ မမြတ်သည်သာ။ [ဤကား ယေဉ္စကို ပဋိသေဓနိပါတ်ဟုယူသော နီတိသုတ္တ-၃၉၀ အလိုတည်း။]
(တစ်နည်း) အသညတော၊ သော။ ဒုဿီလော၊ သည်။ ယံ ရဋ္ဌပိဏ္ဍံ၊ အကြင် တိုင်းပြည်၏ ဆွမ်းကို။ စေ ဘုဉ္ဇေယျ၊ အကယ်၍စားအံ့။ (တတော၊ ထိုဆွမ်းထက်။) ဘုတ္တော၊ စားအပ်သော။ တတ္တော၊ သော။ အဂ္ဂိသိခူပမော၊ သော။ အယောဂုဠော၊ သံတွေခဲက။ သေယျော၊ ၏။ [ဤနည်း၌ ယံ အနိယမတ္ထ, စေ ပရိကပ္ပတ္ထ၊] (ပါ-၃၀၈)
ဝဂ္ဂုမုဒါတီရိယဘိက္ခုဝတ္ထုဂါထာနိဿယပြီးပြီ။