သမ္မဇ္ဇနတ္ထေရဝတ္ထုဂါထာ
၁၃-လောကဝဂ်
၅-သမ္မဇ္ဇနတ္ထေရဝတ္ထုပါဠိဂါထာ
သော’မံ လောကံ ပဘာသေတိ, အဗ္ဘာ မုတ္တောဝ စန္ဒိမာ။
ယော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ပမဇ္ဇိတွာ၊ မေ့လျော့ပြီး၍။ ပစ္ဆာ စ၊ နောက်၌ကား။၂ နပ္ပမဇ္ဇတိ၊ မမေ့လျော့။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။ အဗ္ဘာ၊ တိမ်တိုက်မှ။ ဝါ၊ ဆီးနှင်းမြူတိမ်, သူရိန်မီးခိုး, ညစ်မျိုးငါးဝမှ။၁ မုတ္တော၊ လွတ်သော။ စန္ဒိမာ၊ လသည်။ လောကံ၊ ဩကာသလောကကို။ ပဘာသေတိ ဣဝ၊ ထွန်းလင်းတောက်ပစေသကဲ့သို့။ (ဧဝံ၊ တူ။) ဣမံ လောကံ၊ ဤခန္ဓာစသော လောကကို။ (မဂ္ဂဉာဏေန၊ မဂ်ဉာဏ်ဖြင့်။) ပဘာသေတိ၊ ထွန်းလင်းတောက်ပစေ၏။ (ပါ-၁၇၂)
၂။ ပစ္ဆာ သော။ ။ “သောတိ စ နိပါတမတ္တံ(ထေရ၊ဋ္ဌ၊၁၊၄၄၃)”နှင့်အညီ သောကို အနက်မဲ့ယူ၍ ပေးသည်၊ အနက်ရှိကြံမူ “ယော-သည်၊ ပုဗ္ဗေ-၌၊ ပမဇ္ဇိတွာ-၍၊ ပစ္ဆာ စ-၌ကား၊ န ပမဇ္ဇတိ၊ သော-ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်၊ (အတ္ထိ-၏၊) သော-သည်၊ ပေ ၊ ပဘာသေတိ-၏”ဟု ပေး။
မဏိ၊ဋီ၊၁၊၆။ ။ ထို၌ တွာပစ္စယန္တပုဒ်ကို ပစ္စုပ္ပန်အနက်, အတိတ်အနက်ဟု ၂မျိုးဆို၏၊ ထိုအလို သောကို ယော၏နိယမကြံ၍ “ယော-သည်၊ ပုဗ္ဗေ-၌၊ ပမဇ္ဇိတွာ-မေ့လျော့၏၊ ပမဇ္ဇိတွာ- ၍၊ ပစ္ဆာ စ-၌ကား၊ န ပမဇ္ဇတိ၊ သော-ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်၊ (အတ္ထိ-၏၊) သော-သည်၊ ၊ပေ၊ ပဘာသေတိ-၏”ဟု ပေး။
ဆရာတို့အလို။ ။ ဆရာတို့ကား တွာပစ္စယန္တပုဒ်ကို အတိတ်အနက်ယူ၍ “ပမဇ္ဇတိ”ဟု ပစ္စုပ္ပန်ကြိယာထည့်၏၊ ထိုအလို “ယော-သည်၊ ပေ ၊ ပုဗ္ဗေ-၌၊ (ပမဇ္ဇတိ-မေ့လျော့၏၊) သောသည်၊ ပမဇ္ဇိတွာ-၍၊ ပစ္ဆာ စ-၌ကား၊ န ပမဇ္ဇတိ၊ သော-သည်၊ ပေ ၊ ပဘာသေတိ-၏”ဟု ပေး။
ဖလူပစာရ။ ။ အောက်အကြေမှာ ရေတိုးသည်ကိုမြင်လျှင် အထက်အညာတွင် မိုးရွာ ကြောင်းကို သိရသကဲ့သို့ အတိတ်မေ့လျော့မှုကိုမြင်လျှင် ပစ္စုပ္ပန်မေ့လျော့မှုကို သိနိုင်သော ဖလူပစာရသာမတ္ထိယ, ဖလာနုမာနနည်းအရ ပစ္စုပ္ပန်ကြိယာထည့်ပေးခြင်း ဖြစ်သည်။ [ဖလူပစာရ- သာမတ္ထိယ-အကျိုးနာမည်က အကြောင်းကို ပြစွမ်းနိုင်သောသတ္တိ၊ ဖလာနုမာန-အကျိုးကို အစဉ် လိုက်၍ အကြောင်းကို သိရသောနည်း၊-သင်္ဂြိုဟ်ဘာ-၅။]
သမ္မဇ္ဇနတ္ထေရဝတ္ထုဂါထာနိဿယပြီးပြီ။