သူကရပေတဝတ္ထုဂါထာ
၂၀-မဂ္ဂဝဂ်
၆-သူကရပေတဝတ္ထုပါဠိဂါထာ
ဧတေ တယော ကမ္မပထေ ဝိသောဓယေ, အာရာဓယေ မဂ္ဂမိသိပ္ပဝေဒိတံ။
(ယော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။) ဝါစာနုရက္ခီ၊ နှုတ်ဖြင့်မပြတ်, စောင့်စည်းတတ် သည်။၁ (ဘဝေယျ၊ ဖြစ်ရာ၏။) မနသာ၊ စိတ်ဖြင့်။ သုသံဝုတော၊ ကောင်းစွာ စောင့်စည်း အပ်သော ဒွါရရှိသည်။ ဝါ၊ ကောင်းစွာ စောင့်စည်းသည်။ (ဘဝေယျ၊ ၏။) ကာယေန စ၊ ကိုယ်ဖြင့်လည်း။ အကုသလံ၊ အကုသိုလ်ကို။ န ကယိရာ၊ မပြုရာ။ (ဧဝံ၊ ဤသို့။) တယော၊ သုံးပါးကုန်သော။ ဧတေ ကမ္မပထေ၊ ဤအပါယ်လမ်းမှန်, မကောင်းကံတို့ကို။၂ ဝိသောဓယေ၊ စင်ကြယ်စေရာ၏။ ဝါ၊ ရှင်းလင်းသုတ်သင်ရာ၏။ (ဧဝံ ဝိသောဓေန္တော ဤသို့ စင်ကြယ်စေလသော်။ ဝါ၊ ဤသို့စင်ကြယ်စေသော။ သော၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်။) ဣသိပ္ပဝေဒိတံ၊ ဘုရားစသား, သူတော်များတို့, အပြားအားဖြင့် သိစေအပ် (ဟောကြား အပ်) သော။ မဂ္ဂံ၊ အဋ္ဌင်္ဂိကမဂ်ကို။ အာရာဓယေ၊ ပြီးစေရာ၏။ (ပါ-၂၈၁)
၁။ဝါစာနုရက္ခီ။ ။ “ဝါစာနုရက္ခီ-နှုတ်ကိုစောင့်စည်းလေ့ရှိသည်”ဟူသောအနက်အလို “အနုရက္ခတိ သီလေနာတိ အနုရက္ခီ၊ ဝါစံ+အနုရက္ခီ ဝါစာနုရက္ခီ”ဟုပြု၊ “ဝါစာနုရက္ခီ-နှုတ်စောင့် စည်းခြင်းရှိသည်”ဟူသောအနက်အလို “အနုရက္ခဏံ အနုရက္ခာ၊ ဝါစာယ+အနုရက္ခာ ဝါစာနု- ရက္ခာ(နှုတ်ကိုစောင့်စည်းခြင်း)၊ ဝါစာနုရက္ခာ+အဿ အတ္ထီတိ ဝါစာနုရက္ခီ”ဟုပြု၊ နောက်၌ “မနသာ, ကာယေန, သာဓု ဝါစာယ သံဝရော”ဟု ရှိပုံထောက်လျှင် “ဝါစာယ+အနုရက္ခီ ဝါစာနု- ရက္ခီ”ဟု ပြုခြင်းက ပိုကောင်း၏။
ပေ၊ဋ္ဌ၊၁၅၆၊ ၎င်းနိ၊၂၊၈၆။ ။ ထို၌ ရှေ့၂ပါဒကို အနိယမဝါကျ, နောက်၂ပါဒကို နိယမဝါကျယူ၍ “(ယော-သည်၊) ဝါစာနုရက္ခီ-သည်၊ (အဿ-ဖြစ်ရာ၏၊) (ယော-သည်၊) မနသာဖြင့်၊ သုသံဝုတော (အဿ)၊ (ယော) ကာယေန စ အကုသလံ န ကယိရာ၊ (သောယေဝ-ထို ပုဂ္ဂိုလ်သည်သာ၊) တယော ဧတေ ကမ္မပထေ ဝိသောဓယေ၊ ဣသိပ္ပဝေဒိတံ မဂ္ဂံ အာရာဓယေ” ဟု ပေး၏၊ အထက်၌ ရှေ့၃ပါဒကို အနိယမဝါကျ, နောက်ဆုံးပါဒကို နိယမဝါကျဟု ယူသော နေတ္တိဝိ-၃၃၉အတိုင်း ပေးခဲ့သည်၊
၂။ကမ္မပထေ။ ။ ကမ္မာနေဝ သုဂတိဒုဂ္ဂတီနံ ပထဘူတတ္တာ ကမ္မပထာ နာမ(ဒီ၊ဋ္ဌ၊၃၊၂၃၁)၊ ကမ္မပထေတိ ကမ္မာနိ စ တာနိ ပထာ စ အပါယဂမနာယာတိ ကမ္မပထာ၊ ကုသလာကုသလာပိ စ ပဋိသန္ဓိဇနကာယေဝ ကမ္မပထာတိ ဝုတ္တာ(ပဋိသံ၊ဋ္ဌ၊၁၊၂၇၃)။
သူကရပေတဝတ္ထုဂါထာနိဿယပြီးပြီ။