အဇဂရပေတဝတ္ထုဂါထာ

၁၀-ဒဏ္ဍဝဂ်

၆-အဇဂရပေတဝတ္ထုပါဠိဂါထာ

၂၉၉။ အထ ပါပါနိ ကမ္မာနိ, ကရံ ဗာလော န ဗုဇ္ဈတိ၊
သေဟိ ကမ္မေဟိ ဒုမ္မေဓော, အဂ္ဂိဍဍ္ဎောဝ တပ္ပတိ။

ဗာလော၊ လူမိုက်သည်။ ပါပါနိ၊ မိမိကိန်းရာ, သတ္တဝါကို, အပါယ်၄ရွာသို့ ရောက်စေတတ်ကုန်သော။ ကမ္မာနိ၊ မကောင်းမှု တို့ကို။ ကရံ (ကရောန္တော)၊ ပြုလသော်။ အထ၊ မကောင်းမှုပြုရာ, ထိုအခါ၌။ န ဗုဇ္ဈတိ၊ (မကောင်းကျိုး ဖြစ်တတ်၏ဟု) မသိ။ ဒုမ္မေဓော၊ ပညာမရှိသူသည်။ သေဟိ၊ မိမိဥစ္စာဖြစ်ကုန်သော။ ကမ္မေဟိ၊ အကုသိုလ်ကံတို့ကြောင့်။ အဂ္ဂိဍဍ္ဎော ဣဝ၊ မီးလောင်အပ် သူကဲ့သို့။ ဝါ၊ မီးအလောင်ခံရသူကဲ့သို့။ တပ္ပတိ၊ ငရဲရောက်က, ပူပန်ရ၏။ (ပါ-၁၃၆)

အဂ္ဂိဍဍ္ဎောဝ တပ္ပတိ။ ။ “အဂ္ဂိဍဍ္ဎော+အဝတပ္ပတိ”ဟု ဖြတ်၍ “အဂ္ဂိဍဍ္ဎော-ငရဲမီးလောင်အပ်သည်ဖြစ်၍၊ အဝတပ္ပတိ-ပူပန်ရ၏”ဟု လည်းကောင်း “အဂ္ဂိဍဍ္ဎော+ဧဝ”ဟု ဖြတ်၍ “အဂ္ဂိဍဍ္ဎောဝ-ငရဲမီးအလောင် ခံရသည်ဖြစ်၍သာလျှင်”ဟုလည်းကောင်း ပေးကြသေး၏၊ “ဒါဝဂ္ဂိ- သဒိသာဝ(ဓမ္မ၊ဋ္ဌ၊၂၊၄၁)။ အဂ္ဂိဍဍ္ဎာဝ အာတပေ(ခု၊၂၊၁၃၁)။ အဂ္ဂိနာ ဍဍ္ဎာ ဝိယ(ပေတ၊ဋ္ဌ၊၁၆၁)”စကားတို့ကို ထောက်၍ “အဂ္ဂိဍဍ္ဎော+ဣဝ” ဟု ဖြတ်၍ ပေးခြင်းကသာ ကောင်း၏။

အဇဂရပေတဝတ္ထုပါဠိဂါထာနိဿယပြီးပြီ။