အဝတ်ဆင်ခြင်ရန်
၁။ ရတနာသုံးအင်၊ ဂမုန်းပင်၊ ဦးတင် ယှက်ပါသား။
၂။ ဥပဒ္ဒဝေ၊ ဘေးညစ်တေ၊ ရှောင်လေ ဝေးဝေးရှား။
၃။ ပစ္စဝေက္ခဏံ၊ သောအဟံ၊ လိက္ခံ ရေးပိမ့် - အောင်စေသောဝ်။
၄။ လူရော ရှင်ပါ၊ ဤသည့်စာ၊ ဘယ်ညာ ချန်မထား။
၅။ အဝတ် ဝတ်ခါ၊ ဆင်ခြင်ရာ၊ များစွာ ကျယ်မပွါး၊
၆။ ချမ်းပူခြင်မှက်၊ နှိပ်စက်ကင်းအောင်၊ ငါသုံးဆောင်၊ လှအောင်မို့လို့လား။
၇။ လှအောင်ပါတဲ၊ ဆင်ကတဲ၊ လှဘဲအမြင်သား။
၈။ မလှမှန်းကို၊ မင်းသိလို၊ ကိုယ်မှာ ခွါတော့လား။
၉။ လူရောရှင်ပါ၊ မြင်မသာ၊ မျက်နှာလွှဲလိမ့် - ရှောင်မမှား။
၁၀။ လက်ခုတ် တီးကာ၊ ရယ်စရာ၊ ဘယ်မှာ လှလိမ့် - သတိထား။
၁၁။ အဝတ် မဆင်၊ ခွေးအိုပင်၊ လူမြင် ကောင်းသေးပါတကား။
၁၂။ မောင်မင်းကိုယ်တွင်၊ မဝတ်လျှင်၊ လူမြင်မကောင်းပါတကား။
၁၃။ ခွေးအိုလောက်မှ၊ ဟန်မရ၊ မုချ အမြင်သား။
၁၄။ ထမင်းစားရာ၊ ခွေးအိုလာ၊ သူငါ ရွံသလား။
၁၅။ အဝတ်ဗလာ၊ မောင်မင်းလာ၊ လျင်စွာထ၍-သွားဘူးလား။
၁၆။ အော့နှလုံးနာ၊ ထူဘွယ်သာ၊ ရွံရှာကင်းလိမ့် ထင်သလား။
၁၇။ ဆက်တိုင်းကမ္ဘာ၊ ဖြစ်လေရာ၊ ရံခါ ပျောက်ဘူးလေသလား။
၁၈။ ပြည်တစိုစို၊ ထွက်စီးယို၊ အိုင်းအမာလို- ပုံမခြား။
၁၉။ ယင်းသို့ သွယ်သွယ်၊ ရှက်ရွံဘွယ်၊ ခုဝယ် ဖုံးရ-ပါတကား။
၂၀။ ရှက်ရွံကင်းရုံ၊ ဖုံးပါတုံ၊ မောင့်ပုံတိုး၍-လှသလား။
၂၁။ ရှက်ရွံမျှသာ၊ ကင်းလွတ်ပါ၊ မောင့်မှာ နဂိုရ်-အတိုင်းသား။
၂၂။ နဂိုရ်တိုင်းကိုပင်၊ လှသည်ထင်၊ ကိုယ်ပင် မမှားလေဘူးလား။
၂၃။ အမှားကိုယ်ပင်၊ အမှန်ထင်၊ လူရှင် အရူး-မဆိုလား။
၂၄။ အရူးဟူက၊ ဤလောက၊ ယုတ်စွ ဝဋ်တရား။
၂၅။ အပါယ်ကိုသာ၊ သူလမ်းရှာ၊ လဲဝါ−ပုံမမှား။
၂၆။ လေအောက်သို့သာ၊ လွင့်လေရှာ၊ လဲဝါ-သူဖြစ်လား။
၂၇။ လောဘကပ်ပူး၊ ထိုသူရူး၊ စူးစူး အပါယ်သွား။
၂၈။ ဓာတုသညာ၊ ဆင်ခြင်ရာ၊ မှတ်ပါနည်းတပါး။
၂၉။ ပထဝီ အာပေါ၊ ဝါယော တေဇ၊ ဤကာယ၊ ဓာတ်မျှ အမှန်စွဲ။
၃၀။ အဝတ်မှာလည်း၊ ဓာတ်မျှချည်း၊ ဤနည်းမှန်မလွဲ။
၃၁။ မဟာဘုတ်ချင်း၊ ဓာတ်ရုပ်ချင်းပင်၊ ဖြစ်လျက်လျှင်၊ လှချင်ဘယ်သူ ပြုမည်လဲ။
၃၂။ သူလဲမသိ၊ ငါလဲမသိ၊ ဆိုဘိပုံမလွဲ။
၃၃။ သူခသ ကောင်မှာ၊ ဝတ်သောခါ၊ ဘဇာ သူက သိမည်လဲ။
၃၄။ သူသေကောင်ကို၊ ပူးဝင်ခို၊ ဖုတ်အိုပုံစံဘဲ။
၃၅။ သူတို့ချင်းလဲ၊ မသိဘဲ၊ စပ်ကြားဖုတ်အို၊ အထင်လွဲ။
၃၆။ သူသေပမာ၊ ဤကိုယ်မှာ၊ တဏှာဖုတ်အိုစွဲ။
၃၇။ ကိုယ်နှင့်အဝတ်၊ အဝတ်နှင့်ကိုယ်၊ မသိလိုဘဲ၊ စပ်ကြား တဏှာ အထင်လွဲ။
၃၈။ လှသည့်အနေ၊ ဖွတ်အိုမွှေ၊ ထင်လေသူမှာ−အကျိုးနဲ။
၃၉။ ယင်းတစ္ဆေယုတ်၊ တဏှာဖုတ်၊ မန်းမှုတ်ထုတ်မှ-ဖဲ။
၄၀။ မန်းမှုတ်ထုတ်ကာ၊ ရွတ်စရာ၊ ဂါထာ-ဤတနဲ။
၄၁။ တန်-တစ္ဆေယုတ်၊ တဏှာဖုတ်၊ သုတ်သုတ်ခွာလေလွှဲ။
၄၂။ နင်လှည့်စားရာ၊ နင့်တွက်တာ၊ ငါ့မှာသံသာထဲ။
၄၃။ ယခုတိုင်ကြာ၊ မလွတ်သာ၊ လည်ချာတသဲသဲ။
၄၄။ မြင်းပြေးလေလေ၊ ငါမောလေ၊ ဆိုထွေပုံမလွဲ။
၄၅။ နင်လှလေလေ၊ ငါပန်းလေ၊ သံသာရှေ၍- ဘယ်မစဲ။
၄၆။ နင်၏ခြင်းရာ၊ ခုဤခါ၊ သေချာသိပြီဘဲ။
၄၇။ ပြေးလေထွက်လေ၊ သက်ပါလေ၊ တစ္ဆေမောင်ဖုတ်မွဲ။
၄၈။ ဤသည့်ဂါထာ၊ ရွတ်၍သာ၊ သေချာသတိစွဲ။
၄၉။ ဖုတ်အိုတဏှာ၊ တောပြိတ္တာ၊ ထွက်ကာ ပြေးလိမ့် မနေဘဲ။
၅၀။ မကျဉ်းမကျယ်၊ ဆင်ခြင်ဘွယ်၊ ဆောင်လွယ်လူခပဲ။
၅၁။ သင်္ဘောပမာ၊ ဤသည့်စာ၊ အောင်ချာနိဗ္ဗူ-ချဉ်းသောဝ်။
၅၂။ ပစ္စဝက္ခဏာ၊ ပထမာ၊ ဤခါ အောင်မြေနင်းလိမ့်သောဝ်။
၅၃။ မမပုညံ၊ ကုသလံ၊ နိဗ္ဗာန်ရွှေမြို့- လင်းလိမ့်သောဝ်။
This work was published before January 1, 1929, and is in the public domain worldwide because the author died at least 100 years ago.
Public domainPublic domainfalsefalse