အာယုဝဍ္ဎနကုမာရဝတ္ထုဂါထာ

၈-သဟဿဝဂ်

၈-အာယုဝဍ္ဎနကုမာရဝတ္ထုပါဠိဂါထာ

၂၆၂။ အဘိဝါဒနသီလိဿ, နိစ္စံ ဝုဍ္ဎာပစာယိနော၊
စတ္တာရော ဓမ္မာ ဝဍ္ဎန္တိ, အာယု ဝဏ္ဏော သုခံ ဗလံ။

အဘိဝါဒနသီလိဿ၊ ရှိခိုးခြင်းအလေ့ရှိသော။ နိစ္စံ၊ အမြဲ။ ဝုဍ္ဎာပစာယိနော၊ အသက်သိက္ခာဂုဏ်ဝါကြီးရင့်သူတို့ကို လေး စားပူဇော်လေ့ရှိသူ၏။ အာယု၊ အသက်လည်းကောင်း။ ဝဏ္ဏော၊ အဆင်းလည်းကောင်း။ သုခံ၊ ချမ်းသာလည်းကောင်း။ ဗလံ၊ အား လည်းကောင်း။ (ဣတိ၊ ဤသို့။) စတ္တာရော၊ ၄-ပါးကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ အကျိုးတရားတို့သည်။ ဝုဍ္ဎန္တိ၊ တိုးပွားကုန်၏။ (ပါ-၁၀၉)

အဘိဝါဒနသီလိဿ။ ။ အဘိဝန္ဒတီတိ အဘိဝါဒနံ၊ အဘိဝန္ဒီယတေ ဝါ အဘိဝါဒနံ၊ အဘိဝါဒနံ+သီလံ အဘိဝါဒနသီလံ၊ အဘိဝါဒနသီလံ+ အဿ အတ္ထီတိ အဘိဝါဒနသီလီ၊ [အဘိဝါဒနသီလ+ဤ၊-နိသာဋီ၊၃၅။] ဤသို့ပြုလျှင် တဒ္ဓိတ်ပုဒ်, ဤကာရန္တတည်း၊ ပရိတ္တဋီ၊၉၄၌ “အာဒရံ+ ဝါဒနံ+သီလံ ပကတိ ယဿာတိ အဘိဝါဒနသီလိ”ဟု ပြု၏၊ “အဘိဝါဒနသီလော”ဟု ဆိုလိုလျက် သုရဘိဂန္ဓိကဲ့သို့ ကွစိ သမာသန္တသုတ်၌ ကာရ သဒ္ဒါဖြင့် လ၏အ-ကို ဣပြု၍ “အဘိဝါဒနသီလိ” ဖြစ်သည်ဟု ဆို၏၊ ဤဋီကာအလို သမာသ်ပုဒ်, ဣကာရန္တတည်း။

သက္ကတလာအကျိုး။ ။ သက္ကတကပ္ပဒ္ဒုမ၌

၂အဘိဝါဒနှ <ီလသျ, နိတျံ ၕဒ္ဓေါပသေဝိနး၊
စတွာရိ သံပြဝဒန္တေ, အာယု ဝဒ္ဓ်န္တေ, အာယု ဝိဒျာ ယေ ယ<ေါ ဗလမ်။

အမြဲမပြတ်ရှိခိုးလေ့ရှိသူ, ကြီးသူကို မှီဝဲဆည်းကပ်သူမှာ အသက်, ပညာ, ကျော်စောခြင်း, ခွန်အားဟူသော အကျိုး၄ပါး တိုးပွားကုန်၏”ဟု ဆိုသည်။

ဝုဍ္ဎာပစာယိနော။ ။ အပစယနသီလော အပစာယီ၊ အပပုဗ္ဗ စိ စယေတိ ဓာတု၊ စယ ပူဇာယန္တိ ဝါ ဓာတု၊ တဿီလာဒီသုတျာဒိနာ ဏီ၊ ဝုဍ္ဎေ အပစာယီ ဝုဍ္ဎာပစာယီ၊ ဋီကာယံ ပန “ဝုဍ္ဎေ+အပစာယနသီလံ ယဿ သမ္ဘဝတီတိ ဝုဍ္ဎာပစာယီ”တိ ဝုတ္တံ၊ တံ ပန ဓမ္မာတိမိနာ ဇနကဇညသံသာမိဘာဝေန သမ္ဗန္ဓနီယံ၊ ဓမ္မာတိ ဂုဏာ၊-နိသာဋီ၊၃၅။

အာယုဝဍ္ဎနကုမာရဝတ္ထုဂါထာနိဿယပြီးပြီ။